Zgadzam się :) dla mnie też kultowy, wracam do niego już od kilku lat. Książka też bardzo ciekawa.

ksiazka ma taki sam tytul jak film ? chetnie bym sobie przeczytal

Michael Crichton - "Zjadacze umarłych"

o super , dzieki ;)

Facet naprawdę ma wyobraźnię. Jemu zawdzięczamy Jurassic Park!

Miał bo zmarł w 2008

To dokładnie tak jak ja

dołączam się:) 13-go Wojownika kocham od 15 lat, kiedy widziałam go pierwszy raz.

Hej a macie ulubioną scenę na przykład ?

Oczywiście. Zgłaszanie się ochotników na wyprawę. No i Omar Sharif kradnący szoł przy każdym cameo.

Ktoś może mi pomóc, bo mam pewien problem.
Nigdy jak oglądam nie zgadza mi się ilość tych wikingów. 2 ginie pierwszej nocy, 4 drugiej, a w jaskini jest ich 6. Zawsze wychodzi mi 12 i nie wiem czy coś przeoczyłem, czy może jest jakaś wersja reżyserska, gdzie ktoś jeszcze ginie?

a policzyles banderasa ? :D

Policzyłem go.
Pierwszej nocy ginie 2.
W obronie miasta ginie 4.
Do jaskiń wchodzą: Banderas, Buliwyf, 1 blondyn, 1 rudy i 2 z ciemnymi włosami (nigdy nie mogę zapamiętać imion) - 6.
No i łącznie zawsze wychodzi mi 12.
Zapewne kogoś przeoczyłem. Kiedyś wychodziło mi 11, ale teraz zwracałem uwagę na to ile imion poległych wymieniają po każdej potyczce i nadal kogoś mi brakuje.

Po miesiącu odpowiedź, ale lepiej późno niż wcale :p Gdy jadą do jaskiń zabić matkę Wendoli jedzie ich 7 (widać to w jednym bądź kilku ujęciach), ale tylko 6 wchodzi do jaskiń. Siódmym wojownikiem jest jakiś dzieciak, potem przewija się przed ostatnią obroną wioski. Przez cały film nie wypowiada żadnej kwestii, chyba, że to ten sam chłopiec co poseł, który został wysłany z prośbą o pomoc w walce z Wendolami na początku filmu.
Wcześniej miałem identyczną zagwozdkę, ale po dzisiejszym seansie doliczyłem się tego brakującego wojownika i zgadza się ich ilość :)

Może i tak jest. Jak ostatnio oglądałem to też go widziałem, ale myślałem, że to ten poseł i jedzie z nimi tylko do towarzystwa.
I rzeczywiście może być on jednym z 13 wojowników. Bo jeśli to właśnie ten sam chłopiec, to musiał przypłynąć z nimi. Z tego co zrozumiałem to chyba nikogo ze sobą nie brali, więc raczej jest jednym z nich.

Szkoda że lepiej nie poznajemy poszczególnych członków drużyny. Poświęcono im mniej miejsca niż na to zasługiwali. Ale wojna ludzi nie rodzi.

Tyle lat minęło i się doczekałeś, nie chodzi o dzieciaka, który przypłynął jako poseł aby prosić o pomoc. Polecam wrócić do scen budowy palisady. Jest tam scena pojedynku Hergera z dużym rudym, który został "przekupiony" przez księcia. Właśnie ten rudy był jednym z 13, dlatego Buliwyf mówi po pojedynku "będzie nam brakowało angusa i jego miecza". Pozdrawiam

Dlaczego uważasz, że to ten rudy? Przecież to był człowiek księcia. Nie było go w namiocie, gdy wybierano wojowników.
A powiedział tak dlatego, że jednak był to jeden z obrońców.

film rewelacyjny, a całe show skradł Dennis Storhøi. Aż szkoda, że nie zrobił kariery w kinematografii światowej ( bo u siebie jest znany ), a Banderas zagrał swoją najlepszą rolę jak dla mnie. Oglądałem ten film już kilkanaście razy, a zawsze wracam do niego z przyjemnością.

Mega film! Jeden z moich ulubionych!

En Taro Adun!

Mój również!

Powróciłem do niego ostatnio i mogę powiedzieć że mam tak samo :) Ciągle patrzę na ten film tymi samymi oczami zaciekawionego widza. I choć znam wszystkie sceny i zwroty akcji na pamięć, to i tak one wszystkie dalej robią na mnie wrażenie i ogląda się znakomicie i dzisiaj. Piękna opowieść zahaczająca o kino drogi - główny bohater jest pod koniec trochę inną osobą niż na początku. Dziś brakuje trochę takiego męskiego kina z aspektem inicjacji.
Wizualnie wygląda przyzwoicie - plenery pełne zieleni i niepokojącej mgły, rozsypujący się Mead Hall władcy zapomnianego królestwa, dużo błota i butwiejącego drewna. Twórcy tu i ówdzie rozstają się z historią lub raczej archeologią (zbroje) lecz zarazem dodaje to filmowi kolorytu, a nawet umiejętnie podkreśla indywidualności wśród drużyny (scena w której jeden drużynnik odmawia zdjęcia napierśnika). Na uwagę zasługuje sposób wprowadzania widza w świat filmu, w gąszcz legend i niedopowiedzeń oraz przejmujących, mrocznych i tajemniczych obrazów umiejętnie budujących ten niepowtarzalny klimat.
Muzyka jest po prostu wspaniała i dodaje dużo dramaturgii poszczególnym scenom - szczególnie ta w której wojownicy zgłaszają się na wyprawę. Nie daje o sobie zapomnieć w meandrach opowieści, powraca pompatycznym tonem niczym starożytna pieśń opiewająca dawnych bohaterów.
Taki właśnie film chciałoby się pokazać synowi.

O tak! Scena wyboru drużyny i końcowa modlitwa przed finalną walką to moje dwie ulubione!
En Taro Tassadar!

Wspaniały. Oglądałem go kilkanaście razy i nie mam dosyć. Oczywiście czepiaki znalazły tam furę baboli.Mnie razi scena przy wodospadzie, jak z Tomb Raidera. Ale jak lądują w Norwegii w gęstej mgle i strzelają płonącymi strzałami."Oodiin". Albo jak dziewczyna żegna się z Ahmedem ściskając go za nogę.Albo jak Ahmed robi z miecza szablę.Albo... albo... albo...

Boże, jak się cieszę, że jest nas więcej. Ja, jak już słyszę muzykę, to mam ciarki i micha sama mi się śmieje:) Tyle filmów w życiu widziałam, że aż niemożliwe, żeby ten film miał taką moc przyciągania (nawet nie wiem ile razy go widziałam i mało tego, raz nawet zarwałam noc, żeby go w TV w godzinach zabójczych dla klasy pracującej obejrzeć). A jednak ma. i Już nie mogę się doczekać niedzieli, bo będzie:) i życie od razu robi się weselsze:)

Ja się co prawda nie cieszę, że jestem jedyna, bo wiadomo, że film jest fantastyczny i na pewno trochę osób go uwielbia, nie mogę tylko uwierzyć, czemu okazał się być taką klapą finansową bo to jest po prostu niemożliwe. Ten film ma tak niesamowity klimat, że się opisać nie da, a filmów też widziałam mnóstwo i trochę więcej. Muzyka, plenery, sceny, bohaterowie, dialogi. Wszystko.

Where the Brave may live...forever.
Skazani na Shawshank też nie okazali się hitem w boxoffisie...a jednak do tej historii też chcemy wracać.
A wracać do tych filmów chcemy, bo jest tam pokazane braterstwo, męstwo i poświęcenie bez Nowego Jorku, plagi kosmitów, sterylnych efektów itd.
Ja do Trzynastego Wojownika mam szczególny sentyment. Raz, dzięki temu filmowi odkryłem przeogromny świat, świat niezwykłych melodii stworzony przez Jerrego Goldsmitha. Dwa, o czym już się wypowiadali Przedmówcy, ze względu na finałową batalię.

Dla mnie jest to film wybitny w swoim gatunku. Świetnie się go ogląda, widziałem go już mnóstwo razy i często do niego wracam, nadal zachwyca. Chyba jedyny film, który chciałbym aby został ponownie nakręcony ale tylko dlatego aby zrobić go dłuższym :-)

I masz rację! To kultowy film z niesamowitym klimatem!

Dla mnie tak samo jest kultowy i lubie do niego wracac, tym bardziej dziwie sie ze tak malo zarobil. Bo film jest swietnie zrobiony i naprawde wciaga chociaz ogladam go po raz enty..

Bo to jest kultowy film:)!

Jestem uzależniony, co go trafie to oglądam, nieważne początek czy połowa albo końcówka zawsze leci. Teraz zaczyna się na jakimś pulsie, nie odpuszczę! Mam kilka takich filmów i boję się tv włączać, bo się któryś trafi :)

Chyba nie za bardzo zdajesz sobie sprawę ze znaczenia słowa «kultowy».