Naprawdę świetny film. Niebanalna historia, oddanie rzeczywistości, problemów zwykłych ludzi i genialna postać Tylera. A Pattinson odwalił kawał dobrej roboty. Poradził sobie z tą rolą, czym utarł z pewnością nosy tych, którzy po roli Edwarda zaszufladkowali go. Tyler krył swoje emocje pod maską, początkowo stwarzał pozory gościa, któremu wszystko lotto, no może oprócz siostry i matki. A tak naprawdę, w gruncie rzeczy był wrażliwym człowiekiem z problemami, facetem który troszczył się o najbliższych. rewelacyjnie ukazana więź między nim a siostrą i tęsknota za bratem. Coś pięknego. Kolejna fajna postać to kolega Tylera, który wprowadzał dużo humoru Smile Główna bohaterka na plus, naturalna, ładna i sympatyczna. Aczkolwiek z pewnością nie była grzeczną dziewczynką. Podobała mi się jej zasada z deserem Smile Świetna rola Brosnana. Film zmusza do refleksji nad życiem, nad przemijaniem. Cóż powiedzieć, wstrząsnął mną. Zakończenie rewelacyjne, zaskakujące, wywołujące u widza przysłowiowe ciary.
Film ten podkreślił cienką granice między życiem a śmiercią, człowiek spodziewa się szczęśliwego zakończenia a tu w jednej chwili sięgasz dna, najukochańsi ludzie odchodzą i nic już nie jest takie samo jak wcześniej. Jest człowiek i nie ma człowieka. Czuje się poruszona do głębi.
Nawiązanie do wydarzeń z 11 września to wisienka na torcie.

9/10