Kompletnie mnie zaskoczył, przede wszystkim... głębią. Może to dziwnie brzmi, ale tak naprawdę to była pierwsza myśl która przyszła mi do głowy. Już dawno na żadnym filmie nie wylałam takiej ilości łez, a przecież brak tu tych patetycznych scen, które są podstawą dla określanie pewnych filmów jako tzw. "wyciskacze łez".
Wnioskując z obecności Pattinsona, i sposobu w jaki film był reklamowany, od początku założyłam że najprawdopodobniej będzie to kino niskich lotów, z nieudolnie nadmuchanym scenariuszem, jadące na popularności wyżej wymienionego pana w połączeniu z ckliwym tytułem, czego suma ma zwabić do kin masę nastolatek. Okazało się jednak, że film nie tylko ma formę niezbyt popularną u takiej widowni (bardziej przypominającą te kameralne dramaty), oraz nie(aż-tak-jak-by-się-można-było-spodziewać)banalny scenariusz, ale również główny bohater aktorsko wypada całkiem przyzwoicie. Tak więc czuję się naprawdę mile zaskoczona ;)