SPOILER: Chodzi Ci o tę kolorową scenę zamykającą film? No cóż, w tak poetyckim filmie interpretacji może być sporo...ja bym powiedział, że wygląda na to - jak to w melodramacie - że zwyciężyły przeszkody (lęki i zobowiązania życiowe) więc wrócili na swoje tory (nie wiadomo na jak długo) ale w głowach pozostały kolorowe marzenia...Zgodziłabyś się?

Tak też mi się wydawało, jednak dziwi mnie radość bohaterki po tych wydarzeniach jakby miała nadzieję na dalszy ciąg...

I waśnie to jest piękne w tym filmie, że do końca nie wiemy...ale bardzo możliwe, że masz racje; na pewno lepiej się znasz na kobiecej psychologii ode mnie :-)

spotkali się kiedyś, spotkali się teraz, kto wie kiedy spotkają się znowu... Ja tak to odbieram.