Patrząc na to wszystko nie mogłem uwierzyć, że jeszcze możliwe jest istnienie takiego miejsca na Ziemi... Piękne krajobrazy, nieziemsko dobrzy, przyjaźni ludzie...
Główny bohater też nie jest zwyczajnym człowiekiem "z miasta" - potrafii być miły, uczynny, ale niestety wiemy po co przybył - czyżby przybrał taką poze. Jednak kojąca atmosfera małego miasteczka sprawia, że cel jego podrózy znika i główny bohater "zatrzymuje się", wypada z wiru życia w jakim żył, poczym dochodzi do wewnętrznego rachunku sumienia i oczyszczenia. Telefon komórkowy to chyba największy znacznik naszej cywilizacji w tym filmie. Z początku sytuacja z tym urządzonkiem bawiła, lecz z czasem dało sie zauważyć, że główny bohater jest uzależniony od wynalazków rzeczywistości i nawet gdyby chciał tu pozostać (w tej małej Arkadii) jego dusza i serce należą już do świata postępu. Trzeba się urodzić w tym miejscu, w którym czas sie zatrzymał, aby móc w pełni czerpać z darów życia. I dlatego ja też nie potrafiłbym żyć w ich świecie.