Opowieść o życiu, nieprzewidywalnych kolejach losu, a także o śmierci. Do małej wioski w Iranie przybywa inżynier mający obejrzeć bardzo specyficzny obrzęd pochówku pewnej umierającej kobiety. Kobieta jest bardzo stara, lada dzień może umrzeć, ale w miarę upływu czasu jej słaby stan zdrowia polepsza się. Film Kiarostamiego to bardzo charakterystyczny dla kina irańskiego obraz. Długie choć bardzo proste, czasami wręcz nudne dialogi. Niesamowicie długie ujęcia pięknego krajobrazu (np.kiedy inżynier aby odebrać telefon musi za każdym razem wjeżdżać na wzgórze nieopodal wioski, kamera powoli wodzi za jego samochodem wspinającym się krętą drogą na miejsce w którym jego komórka posiada zasięg). "Uniesie nas wiatr" można potraktować jako bardzo inteligentną i momentami zabawną opowiastkę filozoficzną jednak bez jakichś większych zachwytów nad całością.