Do powyższego dodam, iż szczególnymi winowajcami tego "niepowodzenia" jest grupa montażystów w osobach Scotta Chestnuta i Pietro Scallii. Ten drugi często w ostatnich latach pracował z Ridleyem Scottem, czasem z niezłym skutkiem, taki Robin Hood wiele zyskuje właśnie dzięki montażowi a "Helikopter w ogniu" to w gruncie rzeczy <<taniec derwisza>> montażysty.
Tu jednak wygląda jakby panowie gardzili zasadami filmowego montażu.Wątki wiedzione równolegle bez dramaturgicznych cięć, niemal całkowicie pozbawione kondensowanych krótkich ujęć wnoszących do filmu jakieś napięcie. Takoż trudno o zbliżenia, czyżby autor zdjęć ich nie dostarczył?
Film odtwarza zdarzenia w obozie, przygotowania do operacji wojskowej i jeszcze zahacza o działania konspiracji a żaden z tych wątków nie wybrzmiewa a ton emocjonalny jest deprymująco jednorodny i widza nie wciąga. Good night, and good luck, esforty.
4/10

W tych klamerkach miał się znaleźć termin << taniec derwisza>> sugerujący najważniejsze dokonanie.

Sama akcja odbicia jenców jak dla mnie genialna, jeszcze nigdy czegoś takiego nie obejrzałem :)

Masz rację, że sam film nie zachwyca. Początek mi się podobał, ale środek był po prostu nudny. Także do momentu odbicia średni film. Jednak potem sceny walki były już całkiem całkiem, chociaż bitwę nagrano strasznie chaotycznie tzn. przez to, że była noc, nie zawsze można było dostrzec kto do kogo strzela i co się dzieje, ale w czasie prawdziwej bitwy tak pewnie czasami bywa, więc jest to jakiś tam plus, za realizm. Trzeba też mieć na uwadze, że to film wojenny, a nie akcji, a część osób wymaga chyba zbyt dużo "fajerwerków".
Końcówka + te sceny końcowe, gdy podawano fakty historyczne i pokazywano prawdziwe nagrania, nawet trochę mnie wzruszyła także za film 6/10, ale za to, że ktoś stworzył obraz pokazujący prawdziwą historię, przez co ludzie mogą się czegoś ciekawego dowiedzieć o II WŚ 6,5/10, ale że nie ma połówek to naciągane, ale 7/10.

P.S Fajnie, że pokazali też wątek ucieczki jednego z jeńców przez co zginęło 10 innych. Pokazuje to, że w czasie zagrożenia życia, część ludzi zapomina o empatii. Daje też do myślenia, jak my byśmy się zachowywali/zachowali.

Akurat dobrze widać kto do kogo strzela, nie mam z tym problemu.

Ty nie masz, ja mam. Oczywiście, ogólnie wiedziałem kto do kogo strzela i z jakiego miejsca, ale czasami przejścia kamer były za szybkie, a że było ciemno, to czasami nie byłem pewny czy akurat strzelają Japończycy czy to do nich strzelają. Z tym "strasznie" to trochę przesadziłem ;)

http://merlin.pl/Cienie-w-dzungli-Zwiadowcy-Alamo-na-wyspach-Pacyfiku_Larry-Alex ander/browse/product/1,790718.html
Poczytajcie.

phi lepiej poczytać książkę" rajd na Carbantuan" wyjaśniającą lepiej sytuację jeńców i samego ich odbicia

Właśnie nie jest nudne, bo wiesz co ma zajść i cały czas czekasz z zainteresowaniem na najazd. Wbrew pozorom to dość oryginalny schemat scenariusza (wystarczy pomyśleć, gdzie jeszcze był taki...). Jednocześnie odbierasz bieżącą akcję, która, jako dramat, daje radę. +1. A co do Japońców to widać, że nie znasz historii, w II WW to były potwory gorsze niż niemieccy naziści. Terroryzowali nieludzko wszystkie ziemie okupowane, do dziś relacje mentalne pomiędzy Koreą (nawet Płd!), Chinami czy Filipinami, a Japończykami to po prostu strach! Czytałem wywiady z mieszkańcami tych krajów. +1. A więc 5.5 + 1 +1 = 7.5, czyli po matematycznym zaokrągleniu do ich skali - 8. Wszystko się zgadza :)