David pokazuje Sofii obrazy, m.in. "Waniliowe niebo" Moneta, ulubiony jego matki. Niebo przeniesione żywcem z obrazu mamy w końcowej scenie, kiedy wszystko się wyjaśnia - jest ono jednym z dowodów na to, że to co główny bohater uważał za rzeczywistość jest tak naprawdę snem, mozaiką w jakiś sposób dla niego ważnych obrazów, zaobserwowanych w ciągu całego jego życia. Nie było tego w oryginale, dlatego nie wiesz ;).