Komedia ten film napewno nie jest, ale ciekawy

alez to wlasnie najwieksza zaleta tego filmu! btw co myslicie o zakonczeniu? byl chory psychicznie czy... nie?

Nic podobnego!
Nie był chory psychicznie. Bohater podczas azjatyckich wakacji z żoną siedzi sam w restauracyjce (okazuje się to dopiero pod koniec filmu), czuje się tam bardzo samotny, więc zastanawia się, co by było gdyby np. zgolił WĄSY, czy ktokolwiek by to w ogóle zauważył? Obawia się, że nie, bo nikt nie zwraca już na niego uwagi, jest wszystkim obojętny, nawet żonie. Niestety... Prędzej uznaliby go za szaleńca! Te wyobrażenia (stanowiące 90% filmu!) prowadzą go do smutnych konkluzji. A mimo to, gdy żona wraca z zakupów, bohater jednak postanawia zgolić wąsy, by przekonać się, czy rzeczywiście miał rację...
To wspaniały film, gorąco go polecam i nawet tym, co już go widzieli i byli rozczarowani, radzę go teraz obejrzeć jeszcze raz.

1. Film to nie komedia.
2. Bardzo ciekawy- polecam jako odskocznię od Hollywood

Ja natomiast nie jestem pewien jak było. Obawiam się, że ten ostatni scenariusz to jego marzenia - JAK POWINNO BYĆ, a już nie jest w jego związku.
Pustka, otaczający go ludzie "puści"... Jedyna babeczka z foto zauważyła zmianę- takiej Baby potrzebował.
Chory nie był, choć z tą matką i ojcem- sam do końca nie wiem.
Dlatego Tu wszedłem- choć unikam, bo wielokrotnie jest tu chlew...

Podoba mi się wasza interpretacja, ale nie jestem do niej przekonany... Skąd w ogóle pomysł, że facet jest obojętny żonie (która cały czas była przedstawiana jako ta, która go kocha pomimo schiz. Tak samo w końcówce) oraz otaczającym go ludziom (którzy mieli do niego normalny stosunek)? Ja jakoś nie zauważyłem tego w filmie, tak więc obawiam się, że ta interpretacja - pomimo, że interesująca - jest jednak naciągana.
Przekona mnie ktoś, że jest inaczej?

Podoba mi się wasza interpretacja, choć jednak trudno mi się z nią zgodzić. Po prostu podczas całego filmu (włącznie z końcówką) nie było ani razu pokazane, że żona bohatera go w jakiś sposób zlewa (a wręcz przeciwnie, zawsze była tą "kochającą") a dla przyjaciół jest obojętny (traktowali go w każdym momencie bardzo poważnie).
Interesująca interpretacja, ale jak dla mnie, to reżyser nie zostawił żadnego punktu zaczepienia, by wiarygodnie można było uderzyć w tą stronę, a więc dla mnie - mimo wszystko - jest ona naciągana.
Przekona mnie ktoś, że jest inaczej?