I tak jest bardzo dobrze
Heh..Niestety, z wielkoscia przykroscia, po czesci (na szczescie nie we wszystkim) musze sie zgodzic z kolega. Tak samo spodziewalam sie czegos rewelacyjnego. Ale nie ma sie co dziwic, jak wszystkie mozliwe media grzmialy jakie to wielkie dzielo. Fakt, ze bylo duzo akcji, najlepiej przedstawiona bitwa w kinie, malo rozwiniec psychologicznych postaci (tez mnie bolalo ze tak malo bylo Legolasa i Gimliego, ale juz stanowczo zawiodlam sie na watku z Eowina, bo po Dwoch Wiezach, mozna bylo sie spodziewac, wielu wzruszajacych scen, zwiazanych niekoniecznie z sama walka oko w oko z wrogiem). Wielkim minusem bylo to, ze gdy juz zlikwidowano pierscien, film stal sie tylko taka jakby na szybko sklecona opowiastka (momentami do przesady ociekajaca slodycza - slub Sama..yyy..) jak to glownym bohaterom zylo sie dlugo, szczesliwie, pieknie i wzruszajaco. Po prostu wydawalo sie jakby Jackson zbyt przytloczony dramatyczna, dosyc dluga droga, nie potrafil przypomniec sobie spokoju i sielanki z samego poczatku Druzyny Pierscienia. Mysle ze jeszcze nizej moglabym ocenic ten film, gdybym miala za soba przeczytana ksiazke. Ale jako ze jestem w trakcie jej przerabiania, bedzie mi chyba potrzebny jeszcze jeden seans i powtorne rozpatrzenie tego obrazu.
Teraz jednak przejdzmy tylko i wylacznie do plusow, ktore jednak stanowczo przewyzszyly pewne wpadki i braki. Uwiebiam filmy na ktorych moge wczuc sie w akcje i przezywac ja razem z bohaterami. I tak wlasnie bylo z Powrotem Krola. Nie pamietam ile juz razy musialam wycierac plynace strumieniami lzy, wyciskane przez prawdziwych, oddanych do konca bohaterow i przyjaciol oraz wspomnienia rzeczy, przedmiotow, zyjatek i zjawisk tak pieknych i znaczacych, a docenionych dopiero w chwilach kompletnego zalamania, zrezygnowania i mozliwosci utraty wszelkich perspektyw..heh..naprawde dawno sie tak nie wzruszalam i nie denerwowalam, trzymajac kciuki za bohaterow i ich poczynania..Poza tym, oczywscie doskonala realizacja. Wszelkie starcia, stwory - w tym calkiem dobrze prezentujaca sie pajeczyca Szeloba (ktora mnie przyprawiala o totalne obrzydznie) i scenografia - po prostu cudenko.
A i jeszcze co do armii zmarlych, to fakt, ze przydaloby im sie troche mniej zieleni, bo faktycznie lekkie skojarzenie moglo sie nasunac (dobrze ze nie bylo na nich jakiegos ociekajacego sluzu ;>>).
Moja ogolna ocena bedzie i tak wysoka a mianowicie 9/10. Przede wszystkim chodzi o uczucia jakie wywarl we mnie Powrot Krola, ale nie moge takze ocenic ostatniej czesci, bez wplywu dwoch wczesniejszych dopelniajach trylogie, ktora lacznie, bez rozdrobnien na skladowe, jest dzielem tak pieknym, przejmujacym i wzruszajacym jakiego kino juz chyba nigdy nie ujrzy.

III cz. najgorsza ze wszystkich...
Niestety. Ja zawiodłem się okrutnie. Po "Dwóch Wieżach" szedłem na film w uniesieniu i z wypiekami na twarzy. Druga część (oglądana, wstyd się przyznać, w domciu na Divx-ie) zrobiła na mnie takie wrażenie, że choć do kina nie chadzam, na "Powrót Króla" bez wachania wydałem kasę, zabierając również swoją żonę. I mój zachwyt prysnął jak bańka mydlana. A przed żoną zrobiło mi się głupio i wstyd, że zaciągnąłem ją na tak beznadziejny film.
Przez ostatnią godzinę zastanawiałem się na zmianę czy wyjść już, czy śmiać się nerwowo, czy płakać. Na nieszczęście skończyły nam się czipsy i popkorn więc z rozpaczy zacząłem obgryzać paznokcie...
Dobra, konkrety.
Podpisuję się pod wszystkim co napisał Darek. Od siebie dorzucę jeszcze to, że w całym filmie są koszmarne dłużyzny, poza oczywiście scenami walk. Trolle, nazgule, olifanty nie robią już takiego wrażenia jak w 2-jce, są dość mało przerażające i zachowują się mało wiarygodnie. Dowódca orków, jak to określiła moja żona, był "całkiem przystojny i męski" (to oczywiscie żart, ale gdzie tu strach, gdzie wstręt, którego należało oczekiwać od takiej kreatury?). Załamałem się również podczas sceny wspinaczki Legolasa po Olifancie - no tak niewiarygodnych wyczynów to już dawno nie widziałem i to tak marnie technicznie wykonanych - kuda im do sceny z 2 cz. kiedy Legolas jednym zwinnym ruchem wskakuje na pędzącego konia (za tą scenę dałbym Oskara!).
Gdzie te smaczki z 2 cz., chodźby takie jak scena kiedy Aragorn otwierając wrota wchodzi do króla Rochanu. To trwało 3 sekundy, ale dla tej sceny warto było oglądać cały film!
Zachwyciły mnie scenografie, szczególnie Minas Tirith, ale kiedy armia Saurona i on sam pogrążyli się w otchłaniach, przez ostatnią godzinę non stop pokazywana wieża zaczęła tracić na swojej magii i uroku - przestała robić wrażenie.
Nie wspomnę o dialogach i postaciach w tym filmie. Nawet Gollum niestety w tej części nie dorównał temu z części 2-giej. Frodo to kompletna klapa - kiedy stał nad "ogniem piekielnym", zastanawiałem się na co on do cholery czeka z tym pierścieniem, choć wiedziałem co przeżywa, ale to tylko dlatego, że czytałem książkę...
A Aragorn? Powrót króla ten film się nazywa, ale gdzie w filmie wątek Aragorna? Gdzie jego przeżycia, gdzie jego przemiana?
Dobra, nie ma o czym pisać, kończę bo żona chce się dorwać do irc-a ;)