Niedawno zapoznałem się z filmem "Kasyno". Film tamten rzucił mnie na kolana. Zmiażdżył aktorsko, fabularnie, reżysersko i formą z jaką został ukazany. Po tamtym "sukcesie" ochczo zabrałem się za wcześniejszą twórczość Martina Scorsese, a mianowicie za "Wściekłego Byka". O ile jeszcze wcześniejszy "Taksówkarz" nie zabradzo przypadł mi do gustu, o tyle "Wściekły Byk" nie polepsza sprawy.

Jake LaMotta był znakomitym bokserem i miał bardzo barwne życie osobiste. Niestety film tego nie uchwycił. Pomimo tego iż sam bokser był konsultantem tego filmu, zabrakło w nim świeżego powiewu. Scorsese chciał chyba za bardzo wyczuć kontrast pomiędzy walkami na ringu, a życiem poza nim. W moim odczuciu nie udało mu się to do końca.
Pojedynki bokserskie są kręcone znakomicie, ale nie mają żadengo ładunku emocjonalnego. Kończą się tak szybko jak się zaczęły. Wydaje się tylko, że są po to by pokazać, że główny bohater jest bokserem. Jest jednak moment w którym scena walki ma odzwierciedlenie w prawdziwym życiu boksera. Jest to bowiem moment w którym nasz bohater jestbardzo wkurzony na swoją żonę, gdyż myśli, że zdradza go na prawo i lewo. Scorsese świetnie ukazuje wtedy złość LaMotty, który swój gniew wyrzuca na swoim rywalu, nie pozostawiając mu żadnych szans na zwycięstwo. Wtedy to właśnie rozumiemy jakim był człowiekiem.
Niestety ta scena jest tylko jedna, a to w filmie biograficznym o wiele za mało.

Robert DeNiro gra fenomenalnie. Jego występ jaest tak przekonywujący, że ja osobiście po pewnym czasie miałem dość jego bohatera, i tego jak zatruwał życie innym, włącznie z samym sobą.

Scorsese tworzy wytrawne kino, ale niestetynie zawsze wychodzi mu ono w stu procentach. "Wściekły Byk" miał świetny materiał, który został niewykorzystany. Winę ponosi za to nie tyle co sam Scorsese, ale także wspólscenarzysta. Film toczy się swoim torem, ale nie posiada iskry Bożej, która wywindowała by go ponad piedestał. Z upływem czasu widza zaczyna się poprostu nudzić, w czym nie pomaga znane wszystkim fanom boksu zakończenie. Dziwnym zabiegiem według mnie było kręcenie filmu na taśmie czarno-białej. Czy to miała być jakaś aluzja? Może metafora do samego życia boksera?

"Wściekły Byk" to porządny film biograficzny, który niestety został przytłoczony przez jego bohatera. Z masy wątków z życia LaMotty starano się stworzyć spójny obraz, który zafascynował by fanów boksera jeszcze bardziej, a innych ludzi uczynił by tymi fanami. Niestety to w moim przypadku się nie udało. Film bowiem nie posiada emocji i jest dość suchy w odbiorze. Nie ma fascynacji ani bokserem, ani jego życiem. Produkcja opiera się tylko na aktorach i na nazwisku reżysera.