... ode mnie. Z zaznaczeniem, że wysokość oceny to w dużej mierze zasługa fantastycznej
oprawy audiowizualnej (niemal doskonale dobrana ścieżka dźwiękowa oraz oniryczne zdjęcia
Michała Englerta), a także wyjątkowo dobrej prezentacji drugiego planu i gry aktorskiej
(oczywiście szczególnie Andrzeja Chyry, ale nie tylko). Sama fabuła... Powiedzmy, że doskonale
wiem, o czym pisywali recenzenci, gdy określali film jako wyjątkowo niespójny. Jednakże ja, w
przeciwieństwie do niektórych, nie mam potrzeby przyrównywania wszystkich filmów o księżach
borykających się z wiadomymi dylematami do obrazoburczych i skądinąd wspaniałych
klasyków kina typu "Ksiądz" A. Bird. Traktuję "W imię..." jako pierwszą rodzimą próbę
zmierzenia się z tematem, wyjątkową między innymi właśnie przez tę kameralność i brak
awanturniczości, jakiej wielu z nas się spodziewało. Zdając sobie sprawę, że dla niektórych
sama sugestia o zbliżeniu dwóch ciał tej samej płci lub samotności księdza wydaje się
najwyższym tabu. :-)
Tak czy inaczej, można polecić.