Dokładnie masz rację ja też odczułem podskórnie że Madonna rozwala tutaj pewne romantyczne mity, przecież Abbie była wychowywana przez babcie i matkę na księżniczkę - wyszła bogato za mąż, miał niby wspaniałego męża - a jednak jej bajka nie skończyła się szczęśliwie a szczęście odnajduje u ochroniarza - rosyjskiego intelektualisty, warto zwrócić uwagę jaki jest kontrast pomiędzy jej strojami zwykłej dziewczyny gdy jest już z nim a wtedy gdy była jeszcze ze swym mężem. To genialny ironia ze strony Madonny!!!! Bycie księżniczką, królem, wielkie romantyczne historie nie są takie jak nam się wydają - oczekiwania przynoszą rozczarowania - jak to zresztą powiedziano w filmie. Abbie zmienia się z małej dziewczynki żyjącej w bajkach w dojrzałą kobietę -gdzieś tam odzyskuje radość życia, Wallis zmieniła się w księżną ale to nie dało szczęścia. Film ma naprawdę ciekawe przesłanie choć sposób montażu naprawdę budzi zastrzeżenia. No scena końcowa bohaterka oddaje rękawiczki - czyli jej bajka się kończy a zaczyna prawdziwe życie.

Abbie zrozumiała,że bajki nigdy nie mają nic wspólnego z szarą rzeczywistością ,Wallis chyba nigdy nie była do końca szczęśliwa nie było zakończenia "i żyli długo i szczęśliwie"
klimatyczny film jestem zaskoczona ,że współtworzony przez Madonnę czasami troszkę przynudzał ale ogólnie bardzo mi się podobał polecam na deszczowe popołudnie z przyjaciółką

tak czasami film był przydługawy ale i tak jest dobry - jak na debiutanta którym jest Madonna jeśli chodzi o reżyserię, zresztą niedługo powinna być tutaj moja recenzja filmu, ale co do zakończenia chyba wszyscy się tu zgadzamy

Wallis miała potrzebę bycia matką. I nad tym najbardziej bolała. To odcisnęło na niej piętno.