Przez pierwszą część filmu siedziałem totalnie wbity w kinowy fotel i myślałem: "To może być najlepsza pełnometrażowa animacja jaka kiedykolwiek powstała". Cudowna wizualnie, świetny dźwięk, ciekawa reżyseria, wspaniale dobrana muzyka, wreszcie absolutnie genialna, rozbrajająca postać głównego bohatera, po prostu ideał. Niestety taśma nie zerwała się po 30 minutach, nikt mnie nie wyrzucił z sali, nie było alarmu bombowego, ani nie stało się nic innego, co pozwoliłoby mi uniknąć bycia świadkiem katastrofy. Nowatorstwo przechodzi w sztampę, wyłazi na wierzch ta typowo disneyowska ckliwość, animacja już nie robi wrażenia kiedy na ekranie pojawiają się kiepsko rysowani ludzie, a świetne postapokaliptyczne krajobrazy ziemskie zastępuje kolorowy i rozmemłany statek kosmiczny, żywcem zdaje się wyjęty z kreskowek o Króliku Bugsie. Stare, klasyczne kawałki muzyczne, które tak wspaniale tworzyły klimat pierwszych scen filmu zostają zastąpione przez jakieś badziewie, fabuła staje się przewidywalna i nawet nie probuje wymykać się schematom, kolejne pomysły coraz gorsze, kolejne gagi coraz mniej zabawne i tylko ratuje jeszcze całość niestrudzenie walczący z miernotą, do końca pocieszny strasznie Wall.e. Nie ma sensu się rozpisywać, film i tak dostanie Oscara 2009 dla najlepszej animacji, a ode mnie ocenę 8/10, bo choć większa część filmu nie jest w żaden sposób ciekawa, to te pierwsze dwa kwadranse są czymś, co po prostu trzeba zobaczyć.