tak mniej więcej odbieram wymowę tego filmu.
Zapijaczony adwokacina ze złamaną karierą dostaje pierwszą od dłuższego czasu sprawę: ma pozwać szpital o doprowadzenie klientki do stanu wegetacji. Jej rodzina chce pieniędzy na umieszczenie jej domu opieki, szpital oferuje zacną sumkę, bo chce uniknąć rozgłosu. Ale nasz bohater chce odkupić swoje byłe grzechy i chce aby doszło do procesu, w wyniku którego lekarze mają ponieść konsekwencje swoich domniemanych zaniedbań.
Newman w filmie wypada świetnie, przekonał mnie do postaci adwokata, widziałem, czułem jego emocje. Reszta obsady również wypadła bardzo dobrze, choć nikt więcej się nie wybijał.
Scenariusz nie jest niesamowicie odkrywczy, ale jest żetelny, nie ma żadnycch zarzutów. Reżyseria zaś doskonale pasuje do historii. Jest stonowana, spokojna, elgancka, dostojna. I co najważniejsze realistyczna. Zawsze uważałem, iż Lumet potrafi w filmie może nie tyle ukazać naszą rzeczywistość, bo to ciężko oceniać, co przekonać nas (a raczej mnie) do historii, do jej autentyzmu, do jej wagi. Pomimo, iż przez większość filmu nie mam podstaw, aby być pewnym, iż lekarze popełnili błąd, przebieg procesu nie jest mi obojętny. Po pierwsze, chcę poznać prawdę, po drugie chcę poznać dalsze losy Franka (ups, zapomniałem wcześniej przedtawić naszego bohatera:)). Interesowało mnie jak dla niego zakońćzy się ta sprawa.

Film trwa 129 minut, czyli, jak na mój gust, zbyt długo. Jak to zwykle bywa u Lumeta. Ale (jak to zwykle bywa u Lumeta) nie przeszkadzało mi to. Nie odczuwałem znudzenia , zaintersowanie wciąż rosło, a historia potrafiła mnie zaskoczyć. Nie było zbyt silncyh emocji, ale chyba o to tu chodzi - zimne kanlkulacja, prawo, przepisy, wymiar sprawiedliwości, opinia szpitala, nie emocjonujmy się, przeciesz pieniądze wszystko naprawią, bo jak nie one to kto? Tu nie ma mieejsca na emocje. Emocje mogła odczuwać rodzina, ale to nie film o nich, z resztą emocje po kilku latach bledną. Emocje odczuwał nasz bohater, ale tłumił je alkoholem. Miejscami był jak w amoku, zawieszał się, odcinał, odpływał. Był zmęczony. Wszytsko było tak jak być powinno (w filmie, nie w życiu:).