Wielki Ziegfeld Ciekawostki

Miejsce kręcenia

Zdjęcia do filmu kręcono w Culver City (Kalifornia, USA).

Pozostałe

Sekwencja z piosenką "A Pretty Girl Is Like a Melody" została nakręcona za pomocą jednego, nieprzerwanego ujęcia po wielu tygodniach prób.

By zagrać w tym filmie, William Powell został wypożyczony przez MGM - Universalowi. Wytwórnia ta odsprzedała jednak prawa do ekranizacji właśnie MGM, gdy koszty produkcji stały się za wysokie. W zamian, Powell nakręcił dla Universalu film My Man Godfrey (1936).

W pierwotnej wersji filmu wytwórnia Universal zamierzała obsadzić w rolach głównych Williama Powella jako Ziegfelda, Billie Burke miała zagrać samą siebie, zaś w epizodach mieli pojawić się Fanny Brice, Judy Garland, Eddie Cantor i Ray Bolger. Kiedy studio Universal odsprzedało prawa do filmu wytwórni MGM z planowanej obsady zachowali się tylko Powell, Brice i Bolger.

Billie Burke - prawdziwa żona Florenza Ziegfelda - złożyła pewnego dnia wizytę na planie. Dzięki temu Myrna Loy mogła spotkać się z osobą, którą grała w filmie.

Wyprodukowanie filmu pochłonęło astronomiczną jak na tamte czasy sumę 2 milionów dolarów. Jednak sukces filmu był tak ogromny, że koszty te zwróciły się wielokrotnie (film zarobił 40 milionów dolarów).

Billie Burke osobiście zadbała o to, by scenariusz Williama Anthonego McGuire'a nie zniszczył dobrego imienia jej męża Florenza Ziegfelda.

Luise Rainer nie słyszała nigdy o Annie Held zanim nie dostała roli w filmie.

W słynnej scenie rozmowy telefonicznej (mówiło się, że dzięki tej scenie aktorka zdobyła Oscara), Luise Rainer odwołała się do doświadczeń wyniesionych ze swojej roli w filmie Jeana Cocteau "A Telephone Conversation".

Katalog Amerykańskiego Instytutu Filmowego z lat 1931-40 błędnie wymienia nazwiska Mary Lou (graną w filmie przez Jean Chatburn) i jednej z gwiazd rewii Ziegfelda - Sally Manners (graną przez Rosinę Lawrence) jako jedną i tą samą osobę.

Eugen Sandowis został w filmie przedstawiony jako stereotypowy bezmózgi siłacz. W rzeczywistości, Sandow był szalenie inteligentnym i przedsiębiorczym mężczyzną. W gronie jego przyjaciół znajdowali się m.in. Arthur Conan Doyle, Tomasz Edison, a nawet król Edward VII. Do dziś uznawany jest za Ojca Kulturystyki. Dzięki własnej sieci siłowni, książkom oraz publicznym występom stał się szalenie bogaty. Był też tak sławny, że jego imienien nazwano małą miejscowość w Teksasie oraz górę na Alasce.

Nat Pendleton był formalnym mistrzem w podnoszeniu ciężarów, dzięki czemu z powodzeniem zagrał Eugena Sandowa. W tamtym czasie Net był jednym mężczyzną, który otrzymywał role siłaczy.