Ciężko mi doszukiwać się w tej historii bezpośrednich, sensownych powiązań z poprzednimi częściami przygód Waldemara Daninskiego.
Fabuła wygląda w skrócie tak: jest pełnia księżyca, dwóch śledczych wykopuje Waldemara, by przeprowadzić na nim sekcję, po usunięciu srebrnych kul ożywa już jako wilkołaczek i morduje dwóch panów. Potem poznajemy Elwirę, młodą dziewczynę piszącą książkę o niejakiej Hrabinie Wandessie d'Arville de Nadasdy, która to była wampirzycą. Nasz bohaterka wraz z koleżanką rusza szukać miejsca spoczynku hrabiny i trafia wprost do zamku zamieszkałego przez Waldemara i jego siostrę. Wtedy tez zorientowałem się, że akcja ma miejsce w Francji...
Fabuła jest dość durna, brak w niej jakichś tajemnic czy zagadek, nie grzeszy też sensem.
Zachowania bohaterów są durne, a dziur w fabule też nie brakuje.
Największą zaś głupotą jest chyba rzekomy brak elektryczności w zamku, przynajmniej ja jest wyjątkowo uczulony na "świetlne błędy" - że źródłem światła nie są świecie widać na pierwszy rzut oka, a potem w ogóle chyba zapomnieli o tym fakcie, bo przy zgaszonych świecach zamek jest oświetlony.

Dobra, nie będę już się czepiać, przejdę do zalet, których też nie brakuje. Najbardziej z całego filmu podobały mi się sceny z wampirzycami. Wg mnie były świetne, nakręcone w zwolnionym tempie, z klimatyczną muzyką, we mgle... pięknie :)
W ogóle estetycznie rzecz biorąc film był bardzo ładny, kolory, wnętrza, zamek, przyroda, praca kamery, ładne aktorki, no i oczywiście Naschy, zarówno we wcieleniu wilczym jak i ludzkim. Na to wszystko po prostu miło się patrzy, nie zależnie od tego jak durne by to nie było.

Film skierowany dla fanów Naschego, zwłaszcza serii przygód Waldemara, pozostali fani lykanotropii mogą być zawiedzeni - w filmie nie ma wielu ataków wilkołaka, a te które pokazano są w sumie średnie.