To "buddyjskie tło" to taki lukier na psiej kupie, który ma spowodować, że całokształt stanie się niebanalny, INNY, interesujący i z głębią. Film jest fatalny, a zachwyty to jakiś żart snobów nie widzących, że król jest nagi.

całkowicie zgadzam się co do buddyjskiego tła. sam reżyser osiągnął perfekcję w epatowaniu silnymi emocjami (mniej jak artysta, bardziej jak psychopatyczny rzeźnik) i zamydlaniu oczu odbiorcy, co prowadzi do dziwnego efektu sukcesywnej konceptualizacji filmu jeszcze w czasie jego seansu, a.... gdyby nie był aż taki emocjonalnie naładowany machnęlibyśmy zwyczajnie ręką, prawda?

Według mnie to całe "buddyjskie tło" należy traktować z przymrożeniem oka.
Przecież te wszystkie rozmowy bohaterów o religii były zwykłym ćpuńskim bełkotem.
Myślę, że autor chciał zakpić z narkomanów, którzy pod wpływem jakieś religii/ideologii/wizji, o której tak właściwie mają mgliste pojęcie uważają się za niezwykle oświeconych i wyzwolonych.

"Buddyjskie tło" z przymrożeniem oka? Przecież cały film jest na podstawie buddyjskiej księgi "Tybetańska księdza umarłych".

Można by powiedzieć tylko w połowie. Film jest generalnie pozbawiony większości podróży duszy w osiągnięciu nirvany. Po pierwsze przed duszą bohatera nie postawiono wyborów związanych z dążeniem do wyzwolenia. Film obejmuje jedynie podróż duszy przez krąg samsary - krąg cierpień i w zasadzie dusza pełni jedynie funkcję obserwacyjną, nie doznaje bezpośrednio cierpień związanych z przebywaniem w tym kręgu. Z drugiej strony, bohater jest zaledwie ćpunem i dilerem więc nie powinniśmy spodziewać się tutaj nirvany. Kurcze ciekawe czy znalazłby się reżyser który byłby w stanie ogarnąć pełną podróż zawartą w Księdze Umarłych, chrześcijańska śmierć jest duuużo prostsza i wystarczy być dobrym, żeby osiągnąć total :)

Dla mnie cała sprawa z "Tybetańską księgą..." jest pretekstem do przyjęcia określonej formy. Myślę, że doszukiwanie się w filmie buddyjskiego przekazu jest cokolwiek naiwne. Nie wiem, czy reżyser chciał zakpić z tej naiwności, ale rzeczywiście trochę tak wyszło ;)

Jak ją przeczytasz to się wypowiedz.

O! Dobrze napisane.
Gdy zaczęliśmy wraz z kamerą oglądać ze wszystkich stron kolejne żyrandole w Tokio to nawet pomyślałem, że to może jakaś kryptoreklama, ale nie zauważyłem żadnej nazwy producenta...
Dodać należy trzeba, że w wielu... grach FPP po sieci (bynajmniej starszych, nei wiem jak jest obecnie) po zginięciu mogliśmy sobie latać po planszy w takim FreeModzie :) Tylko nie było tych filtrów, fraktali i oczoplonsów.

A co do do życia po życiu według "Tybetańskiej..." (której nie przeczytałem i nie mam zamiaru czytać) - zapewne powstały inne książki z zapisem wizji przechodzenia duszy do zaświatów, jakiś rozmaitych światełkach w tunelach itp. Więc autor będzie mógł jeszcze ostro poszaleć w kolejnych częściach filmów. :) Proponuje 4h lot duszy po ciemnym tunelu, do światełka (oczywiście z kalejdoskopem kolorowych fraktali co jakiś czas)

Chyba najlepszy opis tego filmu z jakim się spotkałem. Gdyby ten film był po prostu przewidywalny. Gdyby po prostu fabuła była nieciekawie opowiedziana... ale nie, musiał dowalić migającym białym i żółtym światłem. Całe szczęście nie jestem epileptykiem. A sceny przechodzenia przez ściany co chwile... jak można tak męczyć widza, że czeka aż film wreszcie się skończy. Po co powtórzone zostało pół filmu, żeby wyjaśnić oczywisty powód współpracy Victora z policją. W ogóle po co wszystko było tak na siłę tłumaczone jakby widze był conajmniej upośledzony. Po co co chwila powtarzane były te same nic nie wnoszące, nudne sceny... Film tak na 2 może 3 bym ocenił, ale daje 1 żeby choć trochę zrównoważyć strasznie zawyżoną ocenę.