Weź trochę "Obcego" i dodaj "Na skraju jutra". Dorzuć też trochę "Nowego początku", "The Thing" oraz trochę ogranych konwencji i przepis gotowy. Czy to mogło się udać? No way! Film da się oglądnąć ale pod warunkiem że nie będziecie używać podczas oglądania swojego mózgu. Pod kątem logiki wszystko leży a scenariusz jest infantylny że mógłby wyjść spod pióra 10 latka. Film typowo popcornowy. Ciąg absurdalnych zdarzeń galopuje sobie radośnie przez ekran i próbuje nas oczarować "swoją głębią" :) To się nie mogło udać. Pratt robi co może ale z g**na bata nie ulepisz. Jako kino S/F "wojna o jutro" leży i kwiczy. Pierwsze spotkanie z kolcami robi jakieś wrażenie ale chwilę później już cały ich potencjał zostaje zmarnowany. Zwłaszcza że ich "groźność" maleje wraz z każdą minutą filmu. Na początku wydają się niepokonane i niesamowicie groźne a na końcu filmu Pratt boksuje się z najgroźniejszym z nich. Nikt na całej planecie (setki tysięcy naukowców) nie domyślił się że nie było żadnego lądowania ale żona naszego protagonisty wpadła na to ot tak sobie. Przeczesywanie gigantycznego lodowca wygląda jak przeczesywanie pustyni w "Gwiezdnych jajach". Już nawet nie wspominam o wątkach gwałcących logikę jak na przykład podróże w czasie i zabawny zabieg scenarzystów który ma tłumaczyć paradoksy czasowe :D "Wojna o jutro" jest filmem głupim.
Ale z drugiej strony jeśli nie macie nic lepszego do roboty można go oglądnąć i jak już wspomniałem przy wyłączeniu mózgu będziecie się względnie dobrze bawić.