Spojlery! Spojler! Niestety. Szału nie ma jak w przypadku pierwszego spin-offu Wonder Woman. W tej części postawiono na bardziej bajkowy i cukierkowy klimat. Co nie jest takie najgorsze, jak w przypadku mega poważnej i ponurej ligi sprawiedliwości gdzie Superman ubiera strój żałobny (Nie wliczając Flasha. Ponieważ tylko on wprowadzał do ligi sprawiedliwości jakiś luz). Ale wracając do Wonder Woman scenariusz jest prosty jak kij od miotły. Od połowy filmu wszystko niemal samo się naprawia za pomocą jednego zdania. Od kiedy Diana Prince odkryła że można cofnąć życzenie (W ogóle jakie to proste że można sobie cofnąć życzenie od kamienia :-D) A ona sama prawie nie musiała zbyt wiele robić. No i nie znaleziono dla Wonder Woman godnego przeciwnika który mógł stawić jej czoło. Cheetah poległa w jakieś 3 minuty i nie dała zbyt wielkiego popisu. Dalej Wonder Woman walczy już tylko słownie. Jeszcze wali głupoty że świat jest taki piękny i idealny że nie trzeba go zmieniać. w czasach zimnej wojny. No i jej kostium sceniczny. Kiedy miała czas się przebierać. W jednej scenie w samochodzie siedzi ubrana normalnie, a w kolejnej scenie ubrana w już w kostium. Ogóle mówiąc jest zło. Zło zostaje pokonane, a Wonder Woman ratuje świat. Scenariusz oklepany i sztampowy do bólu.