"World Trade Center" Stone'a to typowo amerykańska laurka dla bohaterów wydarzeń z 11 września 2001. Reżyser nie dostarcza nam psychologicznej głębi bohaterów, ani chociażby momentów gwarantujących emocjonalne uniesienia. To film całkowicie nie w jego stylu, choć szczerze trzeba przyznać, że zręcznie udało mu się uniknąć patosu, na który wydawałoby się, ów film jest skazany. Stone nie pokazuje przebiegu tragedi, nie obejrzymy zawalających się wież, bo po co? Od razu przenosimy się pod gruzy budynków i towarzyszymy głównym bohaterow w ich walce o przetrwanie. To jeden z ciekawszych aspektów "World Trade Center". Chodzi tu o siłę przetrwania i wiarę w drugiego człowieka - jest to znacznie ciekawsze i głębsze, niż pokazywanie zrozpaczonych rodzin (typowo schematyczne zabiegi), czy też przerywanie motywów psychologicznych kiczowatymi wstawkami (wizje bohaterów) i ckliwymi wypowiedziami żołnierzy mariens. Na szczęście moralizatorstwa Stone'owi również udało się uniknąć, dlatego film jest całkiem przyjemny w odbiorze, więcej posiada znakomitą puentę, która uwidacznia się w zakończeniu.Można obejrzeć, ale mimo wszystko odsyłam do artystycznego wyzwania o podobnej tematyce - "Lot 93".
6/10