Policjant odbiera telefon. Dzwoni kobieta i zgłasza włamanie. Policjant jedzie do jej mieszkania, przesłuchuje ją... I nagle okazuje się, że to tylko gra. Nikt się nie włamał do jej mieszkania, po prostu kobieta ma ochotę na seks. W kolejnej scenie okazuje się, że para jest parą ukrytą. On właśnie rozwodzi się z żoną, ona wciąż jest z mężem, który raczej nie jest miły ani dla niej ani dla otoczenia. Mamy więc kłamstwa, grę i udawanie, a wszystko okraszone miłością i zdradą. I tak jest do końca filmu.
Pomysł może i całkiem niezły, jednak wykonanie woła o pomstę do nieba. Ten film jest gorzej niż przeciętny. Piramidalne bzdury piętrzą się jedna na drugiej. Reżyser nie jest w stanie zbudować odpowiedniego napięcia... co zaczyna się robić ciekawie, to film zwalnia tempo i rozpada się na kawałki. Plątanina wątków niczemu nie służy, robi się bałagan, którego nikt nie kontroluje. Zaś końcówka jest tak dobijająca, że po prostu płakać się chce. W zasadzie obsada aktorska trochę ten film ratuje, lecz ich gra nie na wiele się zdaje... dzięki niej "Wyścig z czasem" wart jest choć centa. Jednak dla Washingtona nie jest to rola dobrze wyglądająca w jego CV.