mam podobne odczucia co do roli Malika ,ale może on taki miał być ,taki...nijaki....lekko fałszujący, bez talentu, bez wyglądu,bez kasy .....a miłość bywa ślepa
:)) Cytując klasyka: ...."And I'm thinking 'bout how people fall in love in mysterious ways
Maybe just the touch of a hand"... :)

Dobrego klasyka wybrałaś <3.

najlepszego :))

Główny bohater jest marzycielem, kocha i szanuje rodziców, zna i potrafi zaśpiewać większość utworów the Beatles, jest uczciwy, wrażliwy, odważny. Dzisiaj to nie zalety. Kasa się liczy. Kasa i tylko kasa. A on z kasy zrezygnował bo chciał być sobą, uczciwym sobą.

"Główny bohater jest marzycielem" - jak wiadomo wieczny Piotruś Pan jest najlepszym reprezentantem męskiego gatunku.

"kocha i szanuje rodziców" - jeżeli mieszkanie z rodzicami w wieku, który wskazywałby na możliwość usamodzielnienia się oznacza szacunek do nich, to Boże broń mnie przed takim dzieckiem.

"zna i potrafi zaśpiewać większość utworów the Beatles," - fajnie, że ma hobby, to takie niespotykane w tych czasach.

"jest uczciwy, wrażliwy, odważny." - i dlatego ukradł cudze piosenki i każdemu powiedział, że są jego? Jest tak wrażliwy, że co chwilę wydziera się na zakochaną w nim dziewczynę i rodziców, których podobno "szanuje". Odważny - pewnie, kłamstwo wymaga odwagi.

"Dzisiaj to nie zalety. Kasa się liczy. Kasa i tylko kasa." - gdzie to napisałam?

"A on z kasy zrezygnował bo chciał być sobą, uczciwym sobą." - Przeszedł tzw. drogę bohatera, w którą nie uwierzyłam. Jako widza nie przekonała mnie jego "przemiana wewnętrzna". W przypadku tego bohatera "bycie sobą" to porażka. Gość powinien uporać się ze swoją ambicją i rozbuchanym ego. Nie dało się go lubić. Przynajmniej z mojej perspektywy.