Film powstał dzięki materiałom archiwalnym Muzeum Historycznego w Sanoku. Z ponad 60 godzin nagrań stworzono 45-minutowy fabularyzowany dokument. Zdzisław Beksiński już jako mały chłopiec marzył, by zostać reżyserem. Od chwili, kiedy kupił kamerę, kręcenie filmu autobiograficznego stało się jego obsesją. Przez pięć lat nie rozstawał się z nowym nabytkiem.

Zdzisław Beksiński był miłośnikiem nowinek technicznych. Jako jeden z pierwszych w Polsce kupił kamerę VHS, by rejestrować otaczającą go rzeczywistość. Nagrywał głównie żonę i syna oraz gości odwiedzających jego mieszkanie na warszawskim Mokotowie. Z okresu 1989–1994 zachowało się ponad 60 godzin takich materiałów. Dokument pokazuje świat widziany oczami artysty.