Strona wizualna to przykład udanego połączenia konwencji gatunkowych wzajemnie się wspierających i tworzących b.oryginalny i spójny, autorski styl. Temat, bohater, a właściwie bohaterowie to również swoista ekwilibrystyka w podejściu do tej kwestii. Może szokować. To prawda.Ale to jak z przeklinaniem - są osoby, którzy "klną jak szewc" i nikogo(prawie) to nie razi, a nawet bawi. A są tacy, którzy zaklną raz, a jedyną reakcją otoczenia jest konsternacja. I nie chodzi o to, że jednym wolno, a innym nie - tylko, że jedni "jakoś tak" potrafią, a inni nie. I tak jest z filmem Marcina Koszałki - w jego przypadku związek treści z formą jest immanentny
Czytając niektóre komentarze odnoszę wrażenie, że ich autorzy przypominają klientów, którzy zamówiwszy sałatkę frutti di mare, dziwią się, że nie ma ona smaku bigosu. Cóż, niektórzy już tak mają...