ZABÓJSTWO ARIEL Freda Kalverta i DAvida J. Negrona Jr. to niskobudżetowy film gorzy wyprodukowany w rodzinno-przyjacielskim gronie. Nie jest to film amatorski, ale horror klasy B z ambicjami bycia czymś więcej niż kolejnym tanim straszydłem.

Produkcja ta ma intrygujący początek, który pozwala wierzyć, iż będziemy mieli do czynienia z obrazem kontrowersyjnym, odważnym, mrocznym i intrygującym.
Dalej jest też (jeszcze) ciekawie).
Oto bohaterem ZABÓJSTWO ARIEL jest mężczyzna w średnim wieku, który w dzieciństwie przeżył niesamowitą traumę związaną z "morderstwem" rodziców (prowokowanych-być może- rozwiązłym seksulanie życiem jego matki).
Wobec tego facet pragnie być cnotliwym i idealnym mężem, który nigdy nie sprowadzi nieszczęścia na własną rodzinę i nie sprowadzi na nią klątwy "tajemniczego demona". Jednak bardzo szybko demony przeszłości dają się bohaterowi we znaki i nasz przykładny mąż i ojciec zaczyna przeżywać wszelkie symptomy wieku średniego z zainteresowaniem młodymi kobietami i własną atrakcyjnością seksulaną na czele.
Owe zdarzenie będą mieć dość tragiczne i makabryczne konsekwencje.
Nie chę tu więć sterszczać całej fabuły i lliteralnie wszytskiego objaśniać tym, którzy filmu jeszcze nie widzieli- by nie psuć im zabawy.

ZABÓJSTWO ARIEL jawi się na początku jako prowokacyjne kino grozy będące dość makabrycznym i zagadkowym oswojeniem lęku związanego z kryzysem wieku średniego. Film ten mógł być sprytna metaforą, która pozostawiała by po sobie więcej otwartych pytań niż odpowiedzi.
Czy widziany przez bohatera demon naprawdę istnieje? Czy ukazane w filmie zdarzenie wogóle miały miejsce? Czy coś tu działo się naprawdę? A może to wszytsko to był jedynie koszmarny sen i rojenia jego bohatera?
Powiem tylko, że twórcy filmu przez niemal cały seans balansują na granicy świata rzeczywistego i nierzeczywistego. Nie powiem jak kończy się film, ani też na jakie pytania jego twórcy odpowiadają, a na jakie nie.
Im dalej w las w ZABÓJSTWIE ARIEL tym gorzej:(
Czemu? Twórcy jednostajnie eksplotaują tu przez drugą połowę filmu jeden wątek, a później dość nieporadnie serwują nam dawkę średnio przerażającej (a niekiedy głupio wyglądającej) makabry.
Co gorsza rozczarowuje tutaj zakończenie, które fabułe ZABÓJSTWA ARIEL ostatecznie odziera z wszelkiej tajemnicy.

Obraz Freda Calverta i DAvida J. NEgrona Jr. nie robi wielkiego wrażenia ani jako tzrymający w napięciu horror, ani jako psychodeliczna makabreska.
Dodatkowo aktorstwo Michaela Barainarda oraz Axelle Cummings jest tutaj dość nierówne i co najwyżej przeciętne.

ZABÓJSTWO ARIEL to film grozy, który początkowo sporo daje do myślenia i rozbudza w widzu duże nadzieje, które później stopniowo pękają jak bańka mydlana. Obrazowi temu szkodzi dość oczywiste i banalne zakończenie, brak pomysłu na intrygujące rozwinięcie całej historii oraz chęć przykrycia pewnych braków nadmiernym efekciarstwem.

Gdyby ZABÓJSTWO ARIEL reżyserował na przykład David Lynch to zapewne otzrymali byśmy niebanalne połączenie psychologicznego filmu grozy z satyrą w stylu AMERICAN BEAUTY. Niestety w tym wypadku na rozbudzonych nadziejach się kończy.
ZABÓJSTWO ARIEL nie jest złym filmem, ale polecić go można jedynie zapalonym koneserom kina grozy.