Na widowni, gdzie byłem jedynym białasem słychać było docinki i komentarze w stronę aktorów w typowy sposób czyli faki, bitches i madefakersy leciały cały czas. Tak jest na każdym filmie, w którym występują murzyni. Znam twórczość Tylera Perry i wiem czego mogłem się spodziewać. Wróćmy do filmu, który był kręcony kiedy Taraji P Henson grała w serialu Imperium dla Foxa rolę Cookie. Jak powiedziała sama, trudno jej było zgodzić się na zupełnie inna rolę i przejść z postaci Cookie w postać i charakter Melindy. To zupełnie coś innego. Znalazła jednak chwilę i podjęła się tego wyzwania po przeczytaniu scenariusza. Sam reżyser powiedział, że miał pomysł na film ale nie wiedział jak się zabrać. Przebywał na planie filmu z B Affleckiem Zaginiona dziewczyna i obserwował reżysera, oświetlenie, zdjęcia. Wydawało mu się to wszystko śmieszne aż do momentu, kiedy zobaczył cały film i zmienił zdanie. Właśnie po rozmowach z reżyserem Zaginionej dziewczyny i podpatrywaniu jak się robi taki film zdecydował się na swój własny z wykorzystaniem tego co podpatrzył, żeby oddać atmosferę i nastrój.
Sam film zaczyna się powoli, a nawet przez pół filmu rozkręca się. Kilka osób wyszło z sali, więc uważajcie bo nie każdy wytrzyma do końca. Tyler buduje bardzo powoli napięcie rysując bardzo wyraźnie głównych bohaterów i dzieląc nas na grupy kto będzie za kim. To taka gra w kotka i myszkę i badanie widza na ile jest w stanie wytrzymać to co widzi na ekranie. Aż do momentu metamorfozy głównych bohaterów chyba każdy już wie za kim będzie trzymał. Film to kawałek dziwnego ale i dobrego kina. Ciekawą sprawą jest to, że film kilkakrotnie zmienia swój ciężar i wydaje się że wszystko już wiemy, żeby za chwilę zupełnie się rozleciało i powstała nowa układanka.
Sama rola Taraji P Henson pcha ten film do przodu. Zagrała kapitalnie swoją rolę, nie bojąc się niczego. Jak mówił reżyser przy pierwszej scenie na planie i scenie która nie dostała się do filmu musiał przerwać zdjęcia bo Taraji dalej była Cookie z serialu Imperium. Jedna uwaga wystarczyła, żeby aktorka zupełnie się zmieniła w postać Melindy. Widzimy ją na ekranie chyba we wszystkich stanach znanych człowiekowi. Atmosfera robi się coraz bardziej gęsta czym bliżej do końca i z wielkim finałem jak u Hitchcocka. Złość i gorycz rozlewa się po ekranie coraz bardziej "wciągając" w wir wydarzeń...
Warto zainwestować czas nawet dla samej Taraji P Henson, która z filmu na film robi się coraz lepsza i pokazuje nam że potrafi zagrać. Film nie będzie podobał się wszystkim.
Ocena 6 ******