... i stracił twórczą moc? Po tylu filmach, po tylu latach regularnej pracy scenarzysty, reżysera i aktora w końcu doszło do wyczerpania jego źródła filmowego talentu? Ten film nie ma w sobie nic, co tworzyłoby z niego chociaż przeciętne kino. Chwyty z komedii pomyłek w ogóle do mnie nie trafiają - te pomieszania między młodym małżeństwem i wszystkie inne to naprawdę ograne schematy. Wszędzie typowi Włosi,wszędzie oklepane scenerie i takaż muzyka... I Allen w roli autoparodii. Jego neurotyczne spostrzeżenia nie mogą robić wrażenia na kimś, kto widział wiecej niż 10 jego filmów.
Jedynie wątek Eisenberga dawał nadzieje, lecz potraktowano go pobieżnie, bo taki był natłok reszty wątków. Nie sądziłem nigdy, że powiem to o jakimś filmie Allena, ale czułem autentyczny wstyd w momencie, gdy Jack i Monica postanowili pójść do łóżka. Ten dialog: ,,Nie zrobimy tego w domu, Ale możesz przelecieć mnie w aucie" zbudził we mnie żenadę.
Panie Allen, może rzeczywiście prawdziwe wakacje by się przydały?