Mój zachwyt tym filmem malał w miarę jego oglądania, to co byłoby fajne w dwóch - trzech epizodach zrobiło się pod koniec trudne do wytrzymania. Czułem się jakby ktoś kazał mi zjeść dwanaście kremówek.
Ckliwy sentymentalizm, cukierkowość, poprawność polityczna, wolność, równość,braterstwo....nie za dużo tego?
Niektóre epizody same z siebie byłby mistrzowskim etiudkami,
zwłaszcza te krótkie taksówkowe.
Oglądałem już takie składaki ("10 minut trąbka") ale w tym zestawie zaskoczyło mnie poszczególne części mogły by być kręcone przez jednego reżysera.
Może ten film trzeba oglądać na raty?