Wielkie, historyczne miasta są jak ludzie: mają swój wiek, urok, swoje losy, swoje humory i tajemnice. Są wielowymiarowe, nieogarnione i dla każdego potrafią przybrać inną twarz. Do jednych się uśmiechają, innych zaskakują, dla innych są przerażające, a jeszcze dla innych obce. Jednych obejmują atmosferą i miłosnym nastrojem, drugim tej miłości zdają się żałować. Rozpieszczają i odrzucają w równej mierze. Wszystkie są dynamiczne, zmienne i pulsujące wewnętrznym życiem. Taki też jest PARYŻ. Miasto zakochanych, ale i tych poszukujących miłości albo wspominających jej delikatny dotyk gdy przeminie. Miasto aniołów w równej mierze co wampirów, czających się w mrokach i pragnących porwać w swe objęcia tych, którzy nie boją się zaryzykować. Życia przede wszystkim. Każdy w tym mieście zwróci uwagę na coś innego, da się porwać innym uczuciom i odczuciom, da się uwieść innym momentom. Reżyserzy widzieli to, co dali poznać. My mamy szansę na dodanie swoich historii. Po prostu spójrzmy na Paryż po swojemu