Napisałam dwa krótkie opowiadania odnośnie filmu ,,Zaplątani’’. :D Dotyczą one scen które mogli by w nim umieścić. ;) Pierwsza z nich to ta gdy Flynn wspina się do wieży Roszpunki zaraz po odkryciu przejścia prowadzącej do doliny :


,,Przybysz''

Roszpunka leżała na swoim łóżku patrząc się w sufit. Było jej tak… nudo. Zapragnęła by wydarzyło się coś ekscytującego, niesamowitego, nowego. Cokolwiek ! Wszystko jedno co ! Byle by tylko się zdarzyło ! Nagły pisk wyrwał ją z rozmyślań. Na jej sukienkę w skrobał się Pascal. Ujrzała niecodzienny widok. Kameleon bowiem zmieniał nieustannie kolory jakby nie mógł się decydować jaki ma teraz przybrać.
- Hej mały, co jest ?
W odpowiedzi zwierzątko pognało ile sił w łapkach w stronę otwartego okna i wskoczyło na parapet piszcząc jeszcze głośniej i wskazując na coś ogonem. Zaintrygowana Roszpunka podeszła po woli do okna. Pascal natychmiast pokręcił łebkiem jakby chciał jej powiedzieć, że nie jest to najlepszy pomysł.
- O co ci chodzi ? – zirytowała się Roszpunka. – Niby dlaczego nie mogę wyjrzeć ?
Kameleon ponownie zapiszczał.
- Oj przestań ! – odsunęła go na bok i wychyliła się przez okno. – Widzisz… - powiedziała spokojnym głosem. – Tu nie ma nic… - spojrzała w dół. – Aaa !!
Cofnęła się jak oparzona do tyłu, zakrywając usta dłonią. Usłyszał ją ? On ją widział !? Tak. ON. To był mężczyzna. Na pewno. Chyba… Szczerze mówiąc nigdy żadnego nie widziała ale na pewno nie była to kobieta, więc… Przełknęła ślinę. Nie zdążyła się mu dokładnie przyjrzeć ale doskonale wiedziała, że wkrótce tu będzie. Wspinał się do góry. Nie miała pojęcia jak, ale się wspinał ! Jak ją tu znalazł !? Czego chciał ?
Otworzyła szeroko oczy. Włosy. To był TO czego chciał. JEJ włosy ! Co ma zrobić !? Co !? Rozejrzała się spanikowana. Zamknąć okno ? Nie… w końcu i tak się tu dostanie. A może… Oparła się plecami o ścianę. Nie to bez sensu ! Jest zgubiona ! To koniec i…
- Hę ? – nagle jej uwagę przykuł jakiś metaliczny błysk w głębi wieży. Wciągnęła powietrze. – No dobra…






A teraz drugie nieco dłuższe opowiadanko o tym co mogło się wydarzyć zaraz po tym jak Flynn zgodził się na układ zaproponowany przez Roszpunkę i runął na ziemię gdy puściła jego krzesło. XD


,,Rozmowa''

- Przepraszam. – Roszpunka z powrotem postawiła krzesło pionowo. Flynn pomacał ręką swoją głowę.
- Zawsze traktujesz tak wszystkich… nieznajomych ?
- Eche… wiesz…
- Ok, no to mnie rozwiąż.
Roszpunka spojrzała na niego zaskoczona. Kaszlnął znacząco.
- Twoje włosy…
- O-och ! – Roszpunka zaśmiała się nerwowo. – Ale… nasz układ jest aktualny ?
Flynn westchnął.
- Myślałem, że już to przerabialiśmy…
- A skąd mam wiedzieć… czy dotrzymasz słowa ?
- Obiecałem, nie ?
- Skoro tak… - Roszpunka podeszła do krzesła i zaczęła rozplątywać swoje włosy. Nagle jednak przerwała.
- Co znowu ? – zirytował się Flynn. Roszpunka spojrzała na niego po czym chwyciła stołek stojący nieopodal i na nim usiadła.
- Dobrze się czujesz ? Miałaś mnie chyba uwolnić, no nie ?
- Tak, tak… - odparła szybko. – Pamiętam. I zaraz to zrobię ale najpierw… - uśmiechnęła się zawstydzona. – Opowiedz mi coś o sobie !
- Że jak !? – zatkało go. – A niby po co !?
- A tak… - zaśmiała się. – Skoro zaprowadzisz mnie do tych świateł… Było by trochę głupio nic tak o sobie nie wiedzieć nie ?
- Wcale. Mi tam nie przeszkadza niewiedza o drugiej osobie…
- O nie bądź taki !
- Bo co ? – uniósł brew. – O ile wiem tego nie było w umowie więc mam prawo zachować milczenie !
- Flynn !
- Odpuść sobie.
- Dlaczego nie chcesz mi nic powiedzieć ?
- Po co ? To bez sensu !
- Wcale nie. – upierała się Roszpunka.
- Blondi… Wiemy o sobie wystarczająco dużo…
- Niby co ?
- Jak mamy na imię. – Flynn wyszczerzył żeby w uśmiechu.
- A po za tym ?
- Wiesz, jesteś męcząca… - westchnął. – No dobra, niech stracę… Pytaj.
Twarz Roszpunki się rozpromieniła.
- Ale wiesz… - zaczęła. – Może to ty zapytasz najpierw mnie, co ?
- Słucham ? – spojrzał na nią zszokowany. – Ty jesteś na pewno...
- No spytaj !
Flynn pokręcił głową. Zdał sobie sprawę, że z nią nie wygra. Zastanowił się.
- Dobra. No to… Jaki jest twój ulubiony kolor ?
- Fioletowy ! A twój ?
- Niebieski.
- A skąd jesteś ?
- Nie, nie, nie… Sorry, ale nie lubię mówić o sobie…
- Czemu ?
- Bo tak. – zerknął na jej włosy. – Ty, a czemu masz takie długie włosy ? I… o co ci chodziło z tym, że niby miałbym je obciąć czy coś ?
- Przykro mi… - Roszpunka spuściła wzrok. – Ale o włosach ni nie mogę ci powiedzieć.
Flynn się zaśmiał.
- Nie, no co ty ! O włosach ? Żartujesz ? Przecież…
- Nie i koniec. – przerwała mu Roszpunka. – Tak samo jak ty nie chcesz powiedzieć mi skąd jesteś. Jasne ?
- Ok. Ale i tak uważam to za dziwne… A co, mogę jeszcze cię spytać ?
- O cokolwiek ! – wykrzyknęła. – Tylko nie o włosy.
Pomyślał. Przyszły mu do głowy dwa pytania. Po pierwsze : dlaczego zgodził się na taką idiotyczną rozmowę, i po drugie : czemu dziewczyna mieszka w ogóle w takiej wieży na kompletnym odludziu ?
- Słuchaj… - spojrzał na nią. – Ile ty masz w ogóle lat ? Wiesz nie obraź się ani nic ale… no…
- Osiemnaście !! – wypaliła momentalnie Roszpunka. – Eee… Znaczy skończę jutro. A ty ?
- Co ja ?
- Ile masz lat !?
- Dwadzieścia jeden.
- O, to różnimy się tylko o trzy lata ! – ucieszyła się.
- Taa… - Flynn nie widział w tym nic nadzwyczajnego.
- No dobrze Flynn… - Roszpunka uśmiechnęła się szeroko. – Nie ma co dłużej zwlekać. – chwyciła swoje włosy i zaczęła je rozplątywać od krzesła. Flynn odetchnął z ulgą. Nie był pewien ile by jeszcze wytrzymał dziwacznego zadawania pytań. Obserwował jak Roszpunka szybko i sprawnie kończy usuwać włosy wokół jego nadgarstków i jednocześnie patrzył na setki malunków pokrywających ściany wieży.
- No tak… - szepnął do siebie. Miał do czynienia z dziwaczną blondynką z obsesja na punkcie malowania, gadającą z żabami i na dodatek posiadającą długie, dwudziestometrowe włosy… Jęknął.
- Ja to mam szczęście…


I jak ??? ;D