Przykład jak bardzo dobry pomysł, może zostać zniszczony przez pchanie ideologicznych treści. Dobry film pokazuje, a nie wyjaśnia, choć pewne zagadnienia historii muszą zostać wyjaśnione. „Zaproszenie” robi to na opak, stara się wyjaśnić co powinno zostać pokazane i pokazać co powinno być wyjaśnione. Przez co nie do końca wiadomo do kogo ten film jest adresowany.
Na plus na pewno zasługuje kreacja postaci. Te są ciekawe, mają głębie, swoją historie i motywacje. Szkoda, że zabrakło czasu na połączenie i wyjaśnienie relacji pomiędzy nimi. Plusem są stroje i sceneria, która mogła by być sceną to świetnej historii, tylko zabrakło czasu aby ją opowiedzieć. Plusem jest gra aktorska, ale znowu zabrakło czasu, aby przedstawić złożoność bohaterów, ich motywy i relacje. Plusem jest zagadka i trzymanie w swoistym napięciu, tylko zabrakło czasu, aby ją prawidłowo poprowadzić z tymi wszystkimi wątkami.
A dlaczego zabrakło czasu? No cóż jedno słowo „Postępowość”. W zakończeniu jak pada kwestia o „silnych, nowoczesnych kobietach” to aż załamem ręce. Ponadto film jest wypełniony pogadankach o rasizmie, podziałach klasowych bogactwie itp. On to dobrze pokazuje, a wyjaśnienia nie są potrzebne. No chyba, że adresatem są ludzie, którym to trzeba dodatkowo wyjaśniać/podkreślać, bo nie zrozumieją przekazu. Tylko tedy po co całe te podchody? Jak by to wszystko o czarnych feminizmie złych białych i „najbardziej białych” wywalić, może dodać 10 min, to bało by się opowiedzieć naprawdę niezła historię.
PS. Zauważyliście nawiązania do 50 twarzy? Tylko tutaj jest silna, nowoczesna kobieta, o prawidłowej karnacji (która uwiera co poniektóre postacie) i się nie daje.
PS2. Lepsza byłaby forma serialu dla tej historii.