Raczej nie była podstawiona, po prostu wyszła na podwórze, gość zapytał ją o coś i tyle. Filmy Antonioniego mają to do siebie, że wiele rzeczy jest kamerowanych tak jakby się coś działo naprawdę. Tej koszuli natomiast nie zauważyłem( jestem daltonistą itd. hehe) ale myślę, że jeśli faktycznie tak było to jest mała wskazówka, że martwy Locke to w rzeczywistości Robertson - w końcu "wcielił" się w niego - to też zresztą odpowiedź dlaczego własna żona go nie poznała.

Teraz co do tych kolorow to sam mam watpliwosci, c zy to przypadkiem nie kwestia wersji ktora mam na kompie i jakichs przeklaman w kolorach, bo raczej dziwne ze nikt oprocz mnie tego nei zauwazyl... :D

Nie no, mogło jak najbardziej tak być. Tak jak pisałem, martwy to był tak jakby Robertson więc w tym ujęciu mogła zajść również zmiana koloru koszulki. Ja bym na pewno tego nie zauważył bo to ujęcie było dodatkowo z kilkunastu metrów a czarny czy czerwony z daleka ciężko mi rozróżnić :)

Moim zdaniem koszula cały czas jest czerwona. Wydaje Ci się, że jest czarna, bo odcień tej czerwieni jest ciemny, a i w pomieszczeniu jest w tej scenie ciemno, co za tym idzie koszula wygląda na czarną. Aczkolwiek Twoje spostrzeżenie jest dobre, bo jak mi się wydaje, Antonioni mógł się tutaj bawić światłem i cieniem. Gdy Nicholson się kładzie jest jeszcze jasno w pomieszczeniu, gdy lezy już martwy jest tam ciemno, a przecież oba te fakty dzieli tylko kilka minut.
Z rzeczy, które ja zauważyłem to ciągłe przeplatanie się koloru białego i czerwonego. Już sam ich samochód jest biały i ma czerwoną tapicerkę, no albo strój Nicholsona - białe spodnie i czerwona koszula. Przykłady obecnosci tych dwóch kolorów można mnożyć, tylko nie wiem jak to odczytywać.

Koszula jest nadal bordowa, natomiast leży na nim czarna walizka, stąd to wrażenie.