Film przykuwa uwagę poprzez swoją oszczędność w stosowaniu środków formalnych. Widz rozkoszuje się niezwykłymi zdjęciami, ale obraz pozbawiony jest muzyki: wsłuchuje się w odgłosy miasta, w ryk zwierząt, stukowt kopyt, warczenie samoichodu, szum wiatru. To wszystko powoduje, ze widz zostaej unieruchomiony, wręcfz sparaliżowany. Atmosfera filmu jest pełna napięcia. Jednak film wydeje mi się naciągany, sztuczne dialogi, przepojone patosem, nikt w tym filmie nie rozmawia normalnie, wszyscy używają metafor.