Widzę wiele pochwalnych tematów na temat filmu i mogę to zrozumieć. Jest parę dobrze wykonanych spraw w tym filmie, ale niestety do końca obejrzałem go z pewną trudnością.

Największą bolączką jak dla mnie jest to, że nie do końca bym wiedział czy to film, czy teledysk. Dynamiczne sceny kręcone z ręki( o czym zaraz) przeplatają się nawzajem bez ładu i składu, do tego szybka muzyka i mamy zapychacz. Tak naprawdę jedyne części, które mają jakąś fabułę to ta z skradzioną heroiną i sam koniec. Pomiędzy tym mamy ściśnięte pół życia gościa, prezentowane czasami bezsensownie.

To kręcenie z ręki zaś jak dla mnie to kompletnie obrzydliwa moda. Co powoduje? Że widz czuje się w środku akcji? Może dla niektórych, ja za to po prostu NIE WIDZĘ akcji. Ale nawet to nie dzieje się tylko podczas akcji, dwóch gości gada ze sobą a kamera drży jakby kamerzysta był ostro wzięty. O co się rozchodzi? Czy może ja jestem wyjątkiem i stojąc po prostu trzymam w miarę równą pozycję, podczas rozmowy zwykle nie mam drgawek jak szalony. I przez to nie mogę się skupić na owej rozmowie dwóch gości bo muszę wstrzymywać odruch wymiotny. Może to po to, aby ukryć, że w fabule braku sensu.

Kolejna sprawa - film obejrzałem, bo miałem nadzieję na troszkę tego londyńskiego-gangsterskiego klimatu. Jak w Porachunkach albo Przekręcie, które co prawda były też po trochu komediami - ale klimat lat 90-tych Londynu był niesamowity i wylewał się każdej sceny. Tutaj zaznałem go może z 15 sekund jak główny bohater otwiera bramę i idzie przez garaże do samochodu. TYLE. Reszta jak dla mnie mogła by się dziać w Kalifornii albo na Bułgarii, nic by to nie zmieniło. Nie wystarczy wrzucić do filmu paru brzydkich gości, aby było czuć klimatem Londynu, czy też ogólnie Anglii.

Kolejna sprawa - od połowy filmu tak naprawdę głównego bohatera nie ma! Siedzi czasami w barze i wchodzi w jakieś interakcję z innymi, ciekawszymi postaciami. Bo co wiadomo o głównym bohaterze? Ok, wywodzi się z grup kiboli( świetna scena gdy 10 typków mierzy się jak równi z setką typów z przeciwnej bandy - ale i tak nic nie widać przez chorą kamerę, więc jest ok), lubi pakować i ma mordę zabijaki. Coś jeszcze? Nie wiem na ile ten film prezentuje prawdziwą historię, ale Henry Hill w Chłopakach z Ferajny czy też Lefty z Donnie Brasco to były żywe postacie. A Lefty nawet nie był głównym bohaterem! Ale do dziś pamiętam sceny z nim z tego filmu, a co będę pamiętał o Carltonie? Chyba nic.

Poza tym opisy filmu też są trochę kłamliwe, bo gdzie pokazano, że Carlton wszedł na szczyt półświatka przestępczego? Najpierw widzimy go jako kibola, potem bramkarza, potem szefa bramkarzy. Tak naprawdę gdy zaczynają się trochę grubsze sprawy to już go na ekranie nie widać. I tam w sumie zaraz grubsze, gdy jest interes na 80 tysięcy to musi x gości do niego wejść, bo każdy parę tysi wkłada( oprócz jednego co 40 pożyczył). Wiadomo, działo się to w latach 90-tych, ale żadna z postaci przedstawionych w filmie nie wyglądała tak naprawdę na grubą szychę. Raczej bandę debili z tym Patem na czele. Gdzie im do ludzi pokroju Henry'ego Hilla? A to był gość, który nawet do mafii nie mógł tak naprawdę wstąpić przez swoje pochodzenie.

I spoko, że o nich jest film, bo w końcu mafia i gangi to nie tylko ci najwyżej postawieni, ale to tylko takie wtrącenie o opisach tego filmu. To co według mnie by pomogło temu filmowi to kupienie paru statywów dla kamer, oraz większe skupienie się na głównym bohaterze i być może temu jak organizacje przestępcze wtedy w Anglii funkcjonowały. A tak mamy taki misz-masz. Taki teledysk - bardzo efektowny, niby z masą zawartości podany w szybkim tempie, ale po obejrzeniu człowiek tak naprawdę niczego do końca nie "przetrawił".

Spoko jeżeli komuś się spodobał, tylko przestroga dla tych, którzy oczekiwali spójnej historii opowiedzianej w klasycznym stylu, ze smaczkiem jakie jest oparcie na faktach.