Helen i Mickey żyją z zabijania.... Film jest refleksja (autobiograficzna?) nad przypadkowoscia zabijania. Wcale nie trzeba miec do tego ochoty. W fabułę filmu oparta na losie 2 partnerow (pasierb i opiekunka) wplata sie watek poszukiwania milosci u niedoszlych swych ofiar (pozostawienie przy zyciu kobiety ciezarnej; zaspokojenie pazadania przed smiercia partnerki; blizki kontakt przybranego syna z Mickiem). Tempo filmu nadaje Helen, chora na raka, lecz tylko do chwili, gdy znajduje sens zycia w opiece nad kobieta z dzieckiem, Mickey podejmuje sie trudnego powrotu do rzeczywistosci (smierc kochanki i partnerki zarazem). Na pewno film niekonwencjonalny o zabijaniu jest o poszukiwaniu akceptacji w milosci i ciaglej walce ze zlem u bliskich. To niedosze ofiary sa nam blizsze. Historia zatacza znow kolo (syn zabija ojca broniac opiekuna) i syn bezwiednie nasladuje w tym przyszlego ojca. Tytul: Shadowboxer -powinno tlumaczyc slowo - "pietno zabijania" zas komercynie: Sztuka zabijania. Przypadkowosc zabijania jest tu wykluczona.[piok]