Jakkolwiek ambitny nie był zamysł reżyserki, która miała zamiar ukazać zezwierzęcenie panujące w rosyjskiej armii, nie do końca wyszedł z tego głęboki film. "Zielony słonik" okazał się przede wszystkim kolejną perełką dla wielbicieli ekstremy: zupełnie zakazany przez władzę, dostępny w okrojonej wersji i fatalnej jakości, a jednak kuszący wszystkich którzy chcą zobaczyć na ekranie orgię przemocy.
W wojskowym więzieniu poznajemy czworo bohaterów. Każdy z nich jest inny, jednak połączy ich wspólna przypadłość: szaleństwo. Wszyscy zwariują przez otaczające warunki. Zaowocuje to najpierw bójkami, później jedną wielką krwawą jatką. Niestety, jakkolwiek dobrze nie zagrali aktorzy, utrata zmysłów jest ukazana bardzo chaotycznie, a jej powody możemy zaobserwować głównie u pułkownika, którego monologi słyszymy w scenach przerywających akcję.
Może mój wniosek wynika z faktu, iż oglądałem 87 minutową wersję, ale z tej perspektywy "Zielony słonik" jedynie napoczyna niektóre tematy, zaś sam w sobie nie stanowi dzieła nawet średniego. Kilka scen zapadło mi w pamięć, jak choćby przewodnia metafora tytułowego zwierzęcia zamkniętego w klatce i późniejsza sekwencja z tchawicą. Reszta natomiast będzie ciekawa tylko dla miłośników gore.
Słabe 4.