W Filmie brakuje:
-motywu żydowskiej dziewczyny, której oświadczył się Moryc,a która kochała Pokaja
-motywu dawnej miłości Borowieckiego...chyba nazywała się Emma, ale głowy za to nie dam sobie uciąć;p

I jeszce nie mam pewności, czy w ksiażcze nie było tak, że wszyscy mieli osobne interesy...

Oglądałem ten film wielokrotnie. Najlepszy film Wajdy. Ostani raz dzisiaj w TVP Kultura. Nie wiem, czy jest jakaś inna wersja tego filmu ale dziś zabrakło mi sceny kiedy Wilczek i Stein muzykują razem. Na pewno była taka scena w filmie. Nie mogła mi się przyśnić. Ten film mogę oglądać wielokrotnie - jak "Amadeusza " M. Formana.

W książce Terawiński nie popełnia samobójstwa.
Film i książka mają zupełnie różne zakończenia.
W ksiązce jest bardziej rozwinięty watek Horna.
jest jeszcze wiele wiele innych, ale oprócz zmian historii jest między Wajdą a Reymontem różnica światopogladowa. Reymont jest antysemitą i to w ksiązce strasznie widac, Wajda ten antysemityzm nieco złagodził

Reymon nie był antysemitą. Chociażby w "Chłopach" (gdzie mogły się pojawić wątki antysemickie) nie czuć tego. Chodziło raczej o klimat Łodzi z tamtego czasu. W końcu w Warszawie mieszkał Reymont naprzeciwko Tuwima i się przyjaźnili także.... ;)

być może nazwanie reymonta antysemitą to lekkie nadużycie, ale z tego co czytałam za żydami nie przepadał (abstrahując od takich czy innych wątków żydowskich w jego twórczości)

Nie był antysemitą tylko pisał prawdę. Żył w Polsce tamtych lat, mógł więc zaprezentować przedstawicieli poszczególnych narodów tak jak je znał z własnego doświadczenia.

Reymont był judeorelistą. Teraz antysemityzmem nazywa się pisanie prawdy, jeśli nie jest ona korzystna dla Żydów.

A ja mam pytanie - czemu zawsze to musi być wierne odwzorowanie?
Mnie się podoba jak jest. Tak, czytałam książkę, lubię ją, ale bardzo mi się podobają dokonane zmiany. Nawet, powiem, że to jeden z przykładów, jak na książce można świetnie zbudować coś swojego, co jeszcze dodaje całej historii, a nie ujmuje.

siema

Pisze prezentacje maturalną właśnie na temat Ziemi obiecanej, Wesela i Pana Tadka. Co do różnic:
- nie jest zachowana kolejność scen - w książce trochę to inaczej wyglądało
- brak paru wątków (Karol - Emma, Mela - Wysocki, starego Bauma, Kozłowski)
- trochę różnią się poszczególne wypowiedzi
- Trawiński nie zabił się w książce - dostał kasę od Bauma
- końcówka wyraźnie inna niż w książce - film nawiązuje do Grudnia 70'

i jeszcze parę drobnych różnic, ale co do reszty to odsyłam do książki - też bardzo fajna, choć miejscami ciężko się ją czyta.

Film jest zdecydowanie wybitnym. Przyznam, że przed prezentacją nie widziałem go i po obejrzeniu trochę mnie zamurowało. Dziwi mnie bardzo, że nie dostał Oscara, ale Wajda, nie kryje (Kino i reszta świata), że winę za to ponoszą dziennikarze, którzy nie oglądając filmu stwierdzili, że jest pełny antysemityzmu (żal tyłek ściska.... ). Ziemie obiecaną klasyfikuje wśród filmów takich jak Faraon (tutaj też powinien być Oscar), Nóż w wodzie (świetna rola Niemczyka - jedna z najlepszych ról w polskim kinie) oraz paru innych, ale już mi się nie chce rozpisywać :P

Wymieniając róznice i pominięte wątki chyba nie jesteście zaskoczeni? ;)
Przecież niemożliwym jest zmieszczenie obszernej, dwutomowej powieści w 2 godzinach filmu.

Mnie uderzyło diametralne odmienne zakończenie od książkowego - w powieści Karol żałuje tego jak żył, twierdzi, że przegrał swoje życie a w filmie - posuwa się dalej w bezwzględności atakując robotników. To jest istotna zmiana, która sprawia, że film ma całkowicie inny wydźwięk niż pierwowzór. U Reymonta dochodzą do głosu pozytywne wartości, u Wajdy nie.

Ale adapatacja to kreacja reżysera a za taką kreację daję 10/10 :)