Owszem świetna scenografia i i tak samo świetna Joanna Kulig to bez wątpienia plusy ale sama historia już tak porywająca i ciekawa nie jest bo w zasadzie to żadnej chemii między głównymi bohaterami nie było widać, jak dla mnie to żadna miłość, nie lubię i nie szanuje kobiet które mówią że kochają i może nawet tak czują a dają dupy na boku innym ( choćby ten francuz w Paryżu a pewnie jeszcze paru by się znalazło bo wyraźnie miała do tego skłonności, już nawet nie liczę Wiktora...) i to zakończenie zakończone wspólnym samobójstwem, mnie to nie rusza a nawet trochę tego nie rozumiem, rozumiem niby kochała go i to był jedyny sposób żeby być już zawsze razem i więcej nie cierpieć ( zdecydowanie nie pochwalam tego bo przecież można było inaczej to rozegrać, choćby jeszcze raz uciec razem z kraju gdzieś daleko w świat) ale przecież miała jeszcze dziecko co prawda z facetem którego nie kochała ale ludzie to było jej dziecko co to w ogóle za matka, to żadna matka...
Już nawet nie chce mi się tego bardziej rozwijać i zagłębiać bo widzę w tym filmie sporo mankamentów które są dla mnie nie do zaakceptowania i które po prostu mi się nie podobają i stąd tylko albo aż 5/10