Intrygująca produkcja i eksperyment tematyczny. Przez długi czas zgrabny pół "thriller", który umiejętnie i subtelnie buduje napięcie. Na tym etapie film ma też rozkosznie archaiczny i antyczny charakter detektywistyczny. Ewidentnie widać, że Kevin Reynolds ma i talent i doświadczenie do reżyserii i konstrukcji takich części obrazów.

W ostatniej części film zamienia się natomiast w swoiste quasi religijne kino "familijne". Zagadnienia wiary są tu podane w prosty, łagodny sposób. Częściowo sielankowy, częściowo utopijny. Właściwie nawet zbyt uproszczony i łagodny co skutkuje właśnie poczuciem "kina familijnego". Trzeba niestety przyznać, że sekwencje "religijne" z szerokiej końcówki nie są tak dobre jak większa część filmu i reprezentują co najmniej półkę niżej.

Na mocne podkreślenie zasługują świetne zdjęcia i doskonałe tło muzyczne. To urocze zjawiska same w sobie. Idealnie klimatem i barwą pasujące do czasów Nazarejczyka. Trzeba też zaznaczyć bardzo dobre kreacje głównych aktorów. Zarówno Fiennes jak i Curtis są zjawiskowi ale każdy na swój, inny sposób. Grający Jezuza Curtis po prostu idealnie został dopasowany do stylistyki i roli. Natomiast Fiennes (trybun Clavius) to magiczne połączenie siły i wrażliwości. Żołnierskiego posłuszeństwa i otwartego serca i rozumu.