Zgadzam sie PRAWIE ze wszystkim :)

Temat, nawet najbardziej walkowany w historii ludzkosci, nie moze byc zarzutem w stosunku do jakiejkolwiek pracy artystycznej- rownie dobrze moglibysmy ograniczyc sie do ogladania jedynie dziel klasykow antycznych, ewentualnie- od czasu do czasu- w odmiennych inscenizacjach. i niby tak jest, bo jakimi tematami, zajmowala sie sztuka od swojego zarania i zajmuje sie po dzien dzisiejszy? wiecznie tymi samymi: milosc, smierc, bog, wladza. A jednak ciezko mi sobie wyobrazic nasza spuscizne kulturowa bez np. Szekspira czy Woody Allena. Mieli by byc skazani na artystyczny niebyt tylko dlatego, ze podejmowane przez nich tematy, zajmowaly tez innych tworcow zyjacych przed nimi? Jedynie powtarzalnosci formy mozna stawiac zarzuty. Konstrukcja "Zony"- to fakt- supergenialna i odkrywcza z pewnoscia nie jest (zaden tam Szekspir, czy Allen), ale do nudnej i przewidywalnej tez jej daleko. Zreszta, byc moze o to Ci wlasnie chodzilo, a ja tylko sie czepiam;)

Prawdziwie wspolczulem Miguelowi, jeszcze bardziej jego matce, nie potrafiac- na szczescie- oddzielic kwestii spolecznych od kwestii moralnych i od sumienia. nie tylko ja, przynajmniej kilku mieszkancow Zony rowniez. jakakolwiek uniformizacja, szczegolnie emocjonalna, zwlaszcza na poziomie spolecznym- co wiemy z lekcji historii- nie jest mozliwa. tym samym papierek lakmusowy, ktory zawsze zidentyfikuje jakies slabe punkty, miast byc wzmocnieniem wspolnoty, bedzie zapowiedzia jej upadku.

Tez jestem jednym z wielu, ktorym sie wydaje, ze problem przedstawiony w filmie dotyczy przede wszystkim Ameryki Lacinskiej a juz Meksyku w szczegolnosci;) Meksyk jest na pierwszym miejscu, jezeli chodzi o liczbe porywanych ludzi, ostatnio wyprzedzil nawet Kolumbie- a wyprzedzic w porwaniach Kolumbie, to juz jest cos, to nie w kij dmuchal. oczywiscie rozwarstwienie spoleczne wystepuje na calym swiecie, ale rozroby w podparyskich gettach, sa niczym w porownaniu z tutejsza fala przemocy i przestepczosci, zwiazana z handlem narkotykami. Naturalna konsekwencja takiego stanu rzeczy, jest obecnosc owych problemow w sztuce. Filmy takie jak "Miasto Boga", "Czlowiek w ogniu" czy "Zona" oglada sie momentami jak dokument.

Film- moim zdaniem- nie jest lewicowy. Wlasnie dlatego, ze uniknal przegiec, manifestem go nazwac, czy tez szufladkowac nie mozna. to raz. zreszta, "lewica", "prawica"- co to wlasciwie znaczy? dla mnie to dwie rozne etykietki na tym samym pustym pudeleczku. a "Zona" pusta nie jest- niesie ze soba duzy ladunek emocji, zaangazowania i wrazliwosci. to kino, ktore owszem "daje do myslenia", lecz w wiekszym stopniu dziala na emocje. to dwa.

Ode mnie- za temat, za wartosc formalna, wrazenie artystyczne, oraz za kilka poruszajacych scen ma 7/10, czyli szkolna czworka z duzym plusem.

z tym "zaraniem dziejow" to moze troche przegialem, bo gdyby mnie ktos zapytal czy bizony z Lascaux to bog, milosc, smierc, czy wladza, to bym zbaranial :)

Chyba się czepiasz :) Nie chodziło mi o to, że nie można takich filmów kręcić, tylko o to, że prawdziwe dzieło od utworu odróżnia to, że to pierwsze zawsze jest bardziej oryginalne. Szekspir - jak by na to nie patrzeć - może jechał na starych tematach znanych już w czasach tragedii antycznej, no ale jednak przedstawiał je w ciekawy sposób. Również sama tragedia grecka ewoluowała i na etapie - że się tak wyrażę - "monodramy" nie pozostała :P.
Może jakiś przykład w odniesieniu do "Zony". To skontrastowanie biedy z bogactwem - nad którym, jak widzę, ludzie się strasznie zachwycają - to przecież do zrobienia (w takiej formie) rzecz najprostsza na świecie. Polecam Ci zapoznanie się z "Corner In Wheat" D.W. Griffitha z 1909 roku. Już bardziej przekonywało by mnie gdyby poprzestano na ukazaniu tylko świata ludzi ze strefy i Miquela (jego strój nieadekwatny do miejsca w którym się znalazł)... albo coś w tym stylu, sam nie wiem.


Dalej... Nie chodziło mi o uniformizację krańcową (ten samy wygląd, emocje, postawy) ale o odwołanie do wspólnego doświadczenia. Poza tym, uniformizacja społeczna rzeczywiście może nie być możliwa, ale tylko w skali makro (całego narodu czy społeczeństwa), na mniejszą skalę występuje ona bardzo często, czego najprostszym przykładem mogą być subkultury młodzieżowe czy specyficzne kategorie zawodowe.

Moim zdaniem był to film o zabarwieniu lewicowym. Co mnie jakoś szczególnie zresztą nie mierzi. Gdyby jednak bardziej przegięli (a widzę że zarówno ja jak i ty uważasz, że tego nie zrobili) to byłby film lewacki, którego zdzierżyć bym nie potrafił ;)

Współczucie współczuciem. W przypadku takich filmów tym "złym" jest ktoś w stylu Miquela (dziecko jakieś, niesłusznie oskarżony itp) dlatego odbieramy to inaczej niż w życiu. Prawdziwy świat nieco się jednak różni od tego typu obrazków, tak więc wiesz...

Co do tego jak wygląda Meksyk... Przyznam szczerze, że kwestie te znam jedynie z literatury i prasy. Tak więc ekspertem nie jestem. Chodziło mi natomiast o to, że problem "odłączających się społeczności" (bogatych dzielnic itp.) dotyka teraz również i Polski, o czym często się nie mówi. Choć z tego co się orientuję to i tak nawet ten Meksyk to nic w porównaniu z Kolumbią i Brazylią.

Czas mnie goni więc się streszczam jednakże gdybyś chciał jeszcze powymieniać się opiniami, to mam ten temat w "obserwowanych" :)

Pozdrawiam.