Idę o zakład, że wielu z tych, którzy wiedzieli ten film, wrzuciło go do jednego wora z napisem "komedie romantyczne". Tu jednak zdecydowanie chodzi o coś więcej, nawet w o wiele więcej. Film może i trąci kilkoma typowymi hollywoodzkimi rozwiązaniami, nie jest też wolny od klasycznych zabiegów atrystycznego wyrazu, ale to, co daje mu przewagę nad innymi, to zupełne zachwianie osi akcji i ponadprzeciętna metaforyka wpowiedzi bohaterów. Tu zasadniczo nic nie dzieje się, jak w komedii romantycznej, a to, że głównym tematem filmu jest miłość, przecież o niczym nie świadczy, a już na pewno nie o gatunkowości. Gdyby tak było, to każdy film o miłości musielibyśmy wrzucić do zupełnie innego wora - z napisem "erotyki".

R.J. Cutler i Shauna Cross, autorzy tego obrazu, opowiadają "językiem" niezwykłym o uczuciu, jakie rodzi się między dwojgiem ludzi i o tym, do czego to uczucie może nas determinować. To także bardzo egzystencjalna opowieść o tym, co niesie ze sobą życie, przed jakimi wyborami nas stawia i czego od nas oczekuje. Fabuła tego filmu jest zatem konstruktywna, ale nie męczy; wzrusza, bawi, daje do myślenia.