Co ciekawe, tym razem Almodovar nie snuje kolejnej telenoweli, w której okazać by się miało, że Vicor był zakochany w Elenie, żonie jeżdżącego na wózku Davida, który znalazł się na nim bo postrzelił go jego partner Sancho za to, że ten sypiał z jego żoną Clarą, z którą obecnie sypia Victor [autentyk z 'Drżącego ciała']. Nie znaczy to jednak, że fabuła jest bardziej prawdopodobna. ;) To nadal Almodovar, ale w zdecydowanie łagodniejszym wydaniu. Nie ma gejów, lesbijek, transseksualistów, transwestytów, pedofilów czy gwałcicieli którymi często - mam wrażenie, że na siłę - zaśmiecone są melodramy Almodovara, nikt nie okazuje się niczyim synem, nikt nikogo nie traci w kuriozalnym wypadku, nikt nie ma traumy z dzieciństwa... A okazji przecież nie brakuje, w końcu wypuszczony z psychiatryka młodzieniec porywa aktorkę w której się zakochuje, a dalej... jak w tytule. Mimo to, seksualność, która jak zwykle u Pedro przewija się przez ekran, pokazana jest bez skrajności i zbędnych udziwnień. 'Zwiąż mnie' to w pewnym sensie bajka, której zresztą najmocniejszymi atutami są bezpretensjonalność, przewrotność i szczypta czarnego humoru.