Młodzi niepełnosprawni, objęci opieką zdrowotną i nauką zawodu, czy są wystarczająco przygotowani do samodzielnego życia? Poznajemy losy kilku podopiecznych Centrum Rehabilitacji w Konstancinie. Aby dostać się do szkoły specjalnej, gdzie mimo braku sprawności można uczyć się zawodów wymagających zdolności manualnych, przechodzą rekrutację. Egzaminatorzy zdają sobie sprawę, że jest to swoisty "konkurs wad", w wyniku którego wyłaniani są tytułowi zwycięzcy. Podejmują podwójny wysiłek: nauki i pokonywania swoich fizycznych ograniczeń. Chłopiec pozbawiony dłoni zdobywa dyplom introligatora. Okazało się, że nie może znaleźć pracy w zawodzie i pracuje poniżej swoich kwalifikacji. Młode małżeństwo marzy o własnym mieszkaniu, o dziecku - rozważa przy tym, jakie ma możliwości (własne auto), a jakie przeszkody wciąż piętrzą się przed osobami na wózku inwalidzkim w państwowych instytucjach. Chociaż te przeszkody istnieją, wydaje się, że udało się im zbudować poczucie godności, realny osąd swoich możliwości i ograniczeń.