Na strychu w rodzinnym domu znalazłem autobiografię mojego prawuja Wacława. Wacław opisał tajną organizację konspiracyjną, którą założył w Łodzi podczas II wojny światowej. Nikt w rodzinie nie wie o jego tajemniczym życiu, co więcej wspomnienia o nim kłócą się z jego wizerunkiem, wyłaniającym się ze stron książki. Przygotowuję więc monodram, żeby przedstawić rodzinie niewiarygodną przeszłość Wacława. Niestety, wszystko komplikuje moja słaba pamięć.
Bohaterem filmu jest uzależniony od marihuany Krzysiek (21 lat), mieszkaniec ośrodka Monar w Warszawie. Jednak nie jest to kolejna narracja o uzależnieniu – opowiada o relacji bohatera z reżyserem, jest nietypowym przykładem tego, jak życie wnika w materię filmową, stawiając bohatera i reżysera w trudnej sytuacji.