Matka zaginionej dziewczyny rozpoczyna prywatne śledztwo.

Powiązane historie o kobietach, które próbują się odnaleźć w dystopijnej przyszłości — świecie seksu jako obowiązku, emocjonalnej represji i patriarchalnej dominacji.

Kiedy Wałbrzychem wstrząsa seria tajemniczych zaginięć dzieci, do miasta przybywa dziennikarka Alicja Tabor.

Maciej Kornet podróżuje po Polsce wraz z siedemnastoletnią córką Wiktorią. Ich trasę wyznaczają zawody w tenisie ziemnym.

Film "Kobro / Strzemiński. Opowieść fantastyczna" wchodzi w dyskusję z biografizmem jako metodą odczytania sztuki, ale też pokazuje, że od biografizmu nie sposób uciec. Jego twórcy dostrzegają walor postawy awangardowych artystów, która polegała na przezwyciężaniu życiowych przeciwności i wykraczaniu wyobraźnią poza to, co inni uznają za nieprzekraczalny horyzont. W tym filmie nic nie jest tak, jak wydarzyło się naprawdę i to niewydarzenie się jest celowe. Oglądając sytuacje, które nigdy nie miały miejsca, możemy wysnuć wnioski na temat tego, co miało miejsce. Widz wchodzi w rolę detektywa, bo w tej historii została popełniona zbrodnia. W kręgu podejrzanych są: Fanny Kapłan, która targnęła się na życie Lenina, Fritz Haber, ojciec wojny chemicznej i jego małżonka, która z rozpaczy popełniła samobójstwo, a także miasta: Paryż, Moskwa, Petersburg i Łódź. Film jest eksperymentem formalnym i narracyjnym. Łączy zdjęcia fabularne z udziałem aktorów kręconych w hali zdjęciowej, scenografii wirtualnej i animacji, balansuje na granicy video-artu i teatru telewizji. Jego strategie to impresja, sięganie do podświadomości, dialog współczesnego reżysera z awangardą pierwszej połowy XX w. Zadaje pytanie: co nam zostało po awangardzie?

Polskie zakonnice zgwałcone przez czerwonoarmistów ukrywają swoją sytuację przed wszystkimi. Jedynie francuskiej lekarce z misji Czerwonego Krzyża udaje się pomóc kobietom w habitach.

Opowieść o artyście, który szuka dla siebie miejsca we współczesnym świecie, niejednokrotnie ryzykując życiem lub zdrowiem.

Historia nieuchwytnego moskiewskiego mordercy, który na miejscu zbrodni pozostawia kartoniki z numerami.

Żołnierz wracający z misji w Afganistanie ma zamiar dokończyć budowę domu.

Po śmierci żony znany muzyk wraca do rodzinnej wsi. Niebawem pod wpływem muzyki Mozarta jego krowa zaczyna dawać mleko o niezwykłych właściwościach.

Jest rok 1937. Eugenia Ginzburg, ideowa komunistka, wykłada literaturę rosyjską na uniwersytecie w Kazaniu. Jej mąż jest członkiem lokalnego komitetu WKP(b). Rodzina wiedzie dostatnie życie, jakie partia zapewnia ważnym aparatczykom. Eugenia jest osobą niezwykle prawą, która potrafi zachować nutę indywidualizmu i pozostać wierna wyznawanym wartościom. A świat wokół szaleje. W atmosferze strachu i paranoicznych podejrzeń żony denuncjują mężów, mężowie - żony. Eugenia długo zdaje się nie zauważać coraz bardziej zaciskającej się na jej życiu pętli. Od roku 1934 w Rosji trwa wielka czystka. Zabójstwo Kirowa daje Stalinowi pretekst do likwidacji wszystkich przeciwników – również tych wyimaginowanych. Mnożą się aresztowania. Jedną z ofiar jest przyjaciel Eugenii: Elwow, tak jak ona - profesor literatury. Kiedy Eugenia odmawia publicznego odcięcia się od przyjaciela – przechodzi na złą stronę. Eugenia postanawia pojechać do Moskwy i wszystko wytłumaczyć tym na górze. Wie, że jest niewinna i jest pewna, że potrafi zapanować nad sytuacją. W pociągu poznaje ludzi, którzy podobnie jak ona, jadą do Moskwy żeby się wytłumaczyć. Jednym z pasażerów jest znajomy, który kiedyś kochał się w Żeni. Radzi ucieczkę. Mówi, że to jedyny ratunek, a wizyta w Moskwie skończy się źle. Eugenia odmawia, pewna swoich racji i pełna wiary w sprawiedliwość.

Rok 1945. Kapitan Abwehry, będący polskim szpiegiem, zostaje skierowany do służby w tajnym ośrodku kryptograficznym na zamku Czocha. Jego zadaniem jest przechwycenie maszyny szyfrującej "ryba-miecz".

Czym jest dzisiaj szczęście dla dwojga młodych? Co to znaczy żyć na miarę swoich największych aspiracji, największych marzeń, żyć naprawdę? Czy to jest w ogóle możliwe. Film "Suplement" mówi, że tak. "Suplement" jest historią miłości dwojga młodych ludzi. Chłopak przeżywa rozterki. Nie chce popaść w przeciętność, nie chce stać się jednym ze "szczurów" goniących za pieniędzmi. Zastanawia się nad wstąpieniem do zakonu, boi się trudu życia codziennego. Dziewczyna studiuje zaocznie, zarabia jako garderobiana pracując przy filmach i rewiach mody. Obawia się, że jest dla chłopaka przeszkodą na drodze do samorealizacji. Ale też zastanawia się, czy nie powinna zmusić go do stawienia czoła życiu.

Róża to starsza pani żyjąca na emigracji w Paryżu. Pochodzi z arystokratycznej rodziny, niegdyś wysiedlonej ze swoich dóbr. Obecnie jej dawny dom zajmuje rodzina chłopów. Róża zaprasza do siebie ich wnuczkę... Jeden z ciekawszych filmów wyprodukowanych w cyklu "Opowieści weekendowe".