W 2036 roku, po światowej zagładzie, jedyna niemiecka wyspa na otwartym morzu, Helgoland, staje się ostatnim schronem dla ludzi. W społeczności ocalałych zaczyna panować totalitaryzm, który narzuca maksymalną liczbę mieszkańców wynoszącą 513 osób.

Podczas II wojny światowej Austriak Franz Jägerstätter odmawia walki w szeregach niemieckiej armii.

Rok 1958. Młody prokurator usiłuje pociągnąć do odpowiedzialności sprawców cierpienia w Auschwitz.

Zachodnie Niemcy, wczesne lata 60. W kraju jeszcze spokój. Bernward Vesper rozpoczyna studia w Tuebingen. Chodzi na seminarium retoryki. Chce pisać. Noce spędza bezsennie przy maszynie do pisania. W międzyczasie próbuje bronić swojego ojca, pisarza o niechlubnej nazistowskiej sławie. Kraj, w którym Bernward żyje, topi się w przeszłości. Od zakończenia wojny minęło 15 lat, starzy naziści znowu robią karierę, nie mówi się o przestępstwach wojennych. Wtedy poznaje Gudrun Ensslin i jej przyjaciółkę Doerte. Gudrun i Bernward zostają uwikłani w zdarzenia, których nie da się kontrolować.

W okupowanej przez nazistów Francji oddział złożony z Amerykanów żydowskiego pochodzenia planuje zamach na Hitlera.