Alfred Austin był angielskim poetą, urodzonym w Headingley, w pobliżu Leeds, 30 maja 1835. Jego ojciec, Joseph Austin, był kupcem. Zawodu jego matki nie znamy, siostra Józefa Locke, MP dla Honiton. Austin kształcił się w Stonyhurst, Oscott i London University, który ukończył w 1853 roku. Został powołany do palestry cztery lata później, a zawód adwokata praktykował przez krótki czas. W 1861 roku, po dwóch stosunkowo dużych sukcesach w poezji i prozy, postanowił zostać pisarzem. W 1870 roku opublikował tom krytyki "Poezja okresu", który został ponownie opracowany w duchu satyrycznym inwektyw. Książka wywołała dyskusję w czasie, ale jego wyroki były bardzo bezkrytyczne. W 1881 Austin wrócił do wersetu z tragedii "Savonarola", do których dodał monologów w 1882 roku. Przez kilka lat redagował "National Review" i napisał teksty do wiodących Standard. Jako poeta-laureat, jego wiersze okolicznościowe nie uniknęły krytyki negatywnych, jego poemat na cześć Jameson Raid w 1896 roku jest znaczący przykład. Najskuteczniejszym cechą poezji Austina, jak z najlepszych w jego prozie, jest prawdziwą miłością i kameralny charakter. Jego wiersze liryczne, które są w spontaniczności i indywidualności, ale wiele z nich posiada prosty, uporządkowany urok, jak z angielskim lane kraju. Dramat napisany przez niego "Flodden Field" działał w teatrze Jego Królewskiej Mości w 1903 roku. Jest autorem swojej biografii. Napisał ją w 1911 roku. Zmarł dwa lata później w Ashford, Kent.
Zobacz pełny opis