Andrea Del Boca 

Andrea Del Boca Castro przyszła na świat 18 października 1965 roku w Buenos Aires (Argentyna). Jej rodzicami są reżyser i producent, Nicolás Del Boca oraz tancerka, Ana Maria Castro. Siostra Andrei, Anabella jest kostiumografką i scenografką. Del Boca w telewizji po raz pierwszy pojawiła się w wieku zaledwie czterech lat, w serialu "Nuestra galleguita", gdzie zagrała głuchoniemą dziewczynkę. Na pomysł, aby tam wystąpiła wpadł jej chrzestny, który jest producentem. Początkowo jej ojciec nie chciał, aby córka robiła karierę w show biznesie, jednak w końcu, pod wpływem nacisków swej żony, matki Andrei, uległ. Na dużym ekranie zadebiutowała w 1972 roku, w komedii familijnej Enrique Carrerasa "Había una vez un circo". W tym samym roku otrzymała statuetkę przyznawaną za największe osiągnięcia w świecie argentyńskiego radia i telewizji, nagrodę Martin Fierro dla objawienia roku oraz nagrodę specjalną na festiwalu Argentine Film Critics Association Awards. W 1973 zagrała w serialu "Papá corazón", który w 2000 roku stał się inspiracją dla produkcji "Mała księżniczka", a także otrzymała, jako objawienie roku, nagrodę specjalną na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w San Sebastian. W 1979 roku wystąpiła w produkcji "Andrea Celeste". Wcieliła się tam w rolę dziewczynki, która wierząc, że jej rodzice zginęli w wypadku samochodowym, trafia do nowego domu.

W 1982 roku zagrała w serialu "Wola życia", u boku aktora i wokalisty Silvestre, w którym się zakochała. Kiedy ich związek się rozpadł, Del Boca podjęła decyzję o wyjeździe do Nowego Jorku, gdzie zaczęła studiować aktorstwo w Lee Strasberg Theatre and Film Institute. Po powrocie do Buenos Aires, w 1987 roku wcieliła się w tytułową rolę w serialu "Stellina", u boku Ricardo Darína (znanego m.in. z "Sekretu jej oczu" czy "Dzikich historii"). Była to rola dziewczyny, która po przeprowadzce ze wsi do wielkiego miasta dowiaduje się, że jest nieślubną córką bogacza. W tym samym roku Andrea nagrała płytę "Con Amor", poprzez którą wyraziła całe swoje cierpienie po rozstaniu z Silvestre. Rok później otrzymała nagrodę Premios ACE dla telewizyjnej osobowości roku. W 1989 wydała album "Te Amo" i związała się ze starszym o prawie 30 lat reżyserem Raúlem de la Torre, który opuścił dla niej swoją żonę.

W 1991 roku Andrea wystąpiła w serialu "Celeste", za co była nominowana do nagrody Martin Fierro. W tym samym roku zagrała tytułową postać, pracującą jako animatorka imprez dla dzieci w "Antonelli", która nie wierząc w tajemniczą śmierć siostry postanawia sama dociec jaka jest prawda. Rola ta przyniosła jej nominację do Martin Fierro. Ogromny sukces "Celeste" spowodował, że w 1993 roku nakręcono jego kontynuację - "Celeste 2", dzięki której, po raz kolejny była nominowana do Martin Fierro. Statuetka trafiła w jej ręce rok później. W 1993 roku zagrała także w musicalu "Funes, un gran amor", wyreżyserowanym przez jej partnera. W 1994 roku nagrała swój kolejny album "El Amor" i dostała główną rolę w serialu "Czarna perła" u boku Gabriela Corrado, dzięki której była nominowana do nagrody Martin Fierro". Następnie Del Boca wyjechała do Nowego Jorku, gdzie poznała nowego partnera, biznesmena Jeffrey'a Sachsa. Ich związek zakończył się rok później. W 1998 roku Andrea zaczęła studiować reżyserię oraz produkcję.

W 2000 roku zagrała w komedii romantycznej "Apariencias", która odniosła w Argentynie komercyjny sukces i zyskała przychylne oceny krytyków. W tym samym roku, będąc w ciąży, zakończyła swój związek z biznesmenem Ricardem Biasotti. Ich córka Anna Chiara przyszła na świat 15 listopada 2000 roku. W 2001 roku Del Boca otrzymała Martin Fierro dla najlepszej aktorki w telewizyjnym programie komediowym "El Sodero de mi vida", a rok później była nominowana do nagrody INTE Awards. W tym samym czasie została współzałożycielką fundacji "Un nuevo dia", która zajmuje się pomaganiem opuszczonym dzieciom oraz osobom niepełnosprawnym i ubogim. W 2005 roku zagrała główną rolę w serialu "Sálvame María" oraz otrzymała nagrodę Martin Fierro za całokształt twórczości. W 2010 roku wystąpiła w serialu "Alguien que me quiera". Wcieliła się tam w postać Rocio, która ucieka od tyranizującego ją męża. Wkrótce poznaje Rodolfo, w którym się zakochuje. W 2013 roku otrzymała główną rolę w produkcji "Esa mujer", gdzie wcieliła się w kobietę u której zdiagnozowano poważną chorobę i pozostał jej tylko rok życia. Partnerował jej tam, znany m.in. ze "Zbuntowanego anioła", Segundo Cernadas. Za udział w tym serialu, w 2013 i 2014 roku była nominowana do nagrody Martin Fierro za produkcję i najlepszą główną rolę kobiecą".