Na pokładzie transatlantyckiego statku niemieckie małżeństwo spotyka kobietę, która przywołuje bolesne wspomnienia.

Film zrealizowany jako swoiste intermezzo pomiędzy premierami "Eroiki" i "Zezowatego szczęścia". Powstał w oparciu o pomysł kompozytora Andrzeja Markowskiego, a znalazł swą znakomitą realizację. Mała jego bohaterka, uczennica szkoły muzycznej wędrując po zaułkach Starego Miasta w Warszawie, odkrywa świat, który nie wszystkim jest dostępny. To świat niezwykłości i piękna dźwięków. To one są dla dziewczynki najważniejsze, w nich jest muzyka – w gwarze dzieci, odgłosach ulicy, sapiącym traktorze, strojeniu organów, szuraniu miotły i w przelatujących odrzutowcach. Dźwięki organizują w tym filmie jego obrazy, przydają im nowych znaczeń i emocjonalnych, często lirycznych walorów. Film dopełnia wizerunek Andrzeja Munka jako wrażliwego obserwatora i rejestratora zjawisk, artysty, który potrafił wydobywać ekspresję z elementów rzeczywistości ujawnionej i pozornie ukrytej. Przypomina też jego osobistą pasję, umiłowanie muzyki.

Doświadczony maszynista zostaje zwolniony ze stanowiska pod zarzutem rzekomego sabotażu nowych metod pracy.

Droga pociągu towarowego ze Śląska do huty w Szczecinie jest długa. Pociąg wiezie cenny ładunek koksu, musi dotrzeć na czas, aby stalownia mogła nieprzerwanie działać. Wielu kolejarzy na trasie składu wagonów, robi wszystko żeby towar dotarł bez przeszkód do miejsca przeznaczenia.

Nową Hutę zaczęto budować 23 czerwca 1949 roku. Dokument obrazuje powstawanie infrastruktury przemysłowo-mieszkaniowej w pioniersko wznoszonym mieście.